Stilistika v svete tipov rečevoj kulʹtury
Ol’ga O. Sirotinina
Аннотация
The рарег is fo^sed оп different aspects of the соггеЫюп between stylisties а^ types of speech сиЙиге. It is arguedt апу kind of stylisties studies опіу the highest type of speech culture common to people who have a perfect command of all language varieties. In other words, stylistics always deals exclusively with the accepted model of good speech. The first part of the paper concentrates on the essence of three branches of stylistics: functional stylistics, literary stylistics, and practical stylistics. Functional stylistics studies functional differentiation of standard language (the Russian equivalent of the English term standard language is numepamypmrn язык). Practical stylistics is aimed at choosing the best synonym.
Literary stylistics analyses fictional texts whose authors make a maximum use of language resources. Only people of the fully functional type of speech culture can cope with the above-mentioned tasks.
The second part of the paper is devoted to a study of the peculiarities of speech culture markers manifestation in different language varieties. A close analysis of extensive factual data has led the author to the conclusion that speech culture markers are most active in public and fiction discourse and least active in standardized documents and casual everyday conversation.
Ключевые слова:
stylistics, functional stylistics, literaiy stylistics, practical stylistics, types of speech culture, speech culture markersБиблиографические ссылки
Ивакина H.H., 1997, Профессиональная речь юриста. Учебное пособие, Москва. Карасик В.И., 2004, Языковой круг: Личность. Концепты. Дискурс, Москва. Костомаров В.Г., 1999, Языковой вкус эпохи, Санкт-Петербург.
Крылова O.A., 2003, Церковно-религиозный стиль. - Стилистический энцщ клопедический словарь русского языка, Москва.
Нещименко Г.П., 2001, Динамика речевого стандарта: Проблемы. Тенденции развитш, “Вопросы языкознания”, № I.
Орлов Г.А., 1991, Современная английская речь, Москва.
Сиротинина O.E., 1995, Разговорны речь в системе литературного языка и в истории русское,i художественной речи, “Stylistyka”IV.
Сиротинина O.E., 1998, O терминах «разговорная речь», «разговорность» и «разговорный тип речевой культуры». - Лики языка, Москва. Сиротинина O.E., 2001, Культура общенш. - Гольдин B.E., Сиротинина O.E., Ятубова М.А., Русский язык и культура речи. Учебник для студентов - нефилологов, Саратов.
Сиротинина O.E., 2003, Характеристика типов речевой культуры в сфере дей- ствш литературного языка. - Проблемы речевой коммуникации, Саратов, вып.2.
Толстой И.И., 1991, Язык и культура. - Русский язык и современность: Проблемы и перспективы развития русистики, Москва.
Crystal D., 2004, Тйе Language Revolution, Cambridge.
Fairdouch N., 1995, Media Discourse, London, New Уогк.
Authors
Ol’ga O. SirotininaStatistics
Скачивания
Лицензия
Copyright (c) 2005 Stylistyka
Это произведение доступно по лицензии Creative Commons «Attribution-NonCommercial-ShareAlike» («Атрибуция — Некоммерческое использование — На тех же условиях») 4.0 Всемирная.
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
