Interkulʹturiaâ variativnostʹ naučnogo teksta: k postanovke problemy
Valeriâ E. Černâvskaâ
Abstrakt
In her article Valeria E. Chernyavskaya sets the following questions: Can the cognitive styles have national specificity? Ifthe answer is positive, to what extent do they influence the selection of standardized, regularly repeating in the typical communicative conditions lexical units and text structures by passing scientific knowledge? How markedly does the cultural specificity reveal itself in the processes of utterance formation in scientific communication?
The cultural specificity of a text is treated by the author as a prototypical feature of texture, characterized by high or low validity. The texts reflecting the intellectual (spiritual) life of the society would normally be culturally universal and contain minimum of specific national features intruding into their text-formation model. To this type the author ascribes, on the one hand, such text kinds as prayer, parable, parody, and, on the other hand, scientific texts, monographs, articles. The
scientific text irrespective of the language it has been written in reflects the universals of the text-formation model, which makes it the vehicle of scientific knowledge in its ontological, gnoseological, methodological sense and contributes to the scientific thought continuity and progress. In the process of text formation in its contents and language aspects the selection of specific language elements and forms depends greatly on the author's social and cultural purposes. This visualizes itself in the discrete forma! differences between the text "formation moduses" in German, English, Russian, etc. languages. Stili, scientific texts are naturally most unmarked in terms of cultural specificity against the texts reflecting the materiał, industrial and everyday activities, such as sale advertisements, competitive applications, references, characters, notices on failure to pay debt, condolences, etc. These texts are characterized by linguistic prominence of the specific, non-universal national and cultural markers.
##semicolon##
texture##common.commaListSeparator## texture criteria##common.commaListSeparator## cultural specificity##common.commaListSeparator## scientific text##submission.citations##
Бедрина H.C., 1993, Функциональная семантико-стшистическая категория гипотетичности (на материте английских научных текстов): Авторефе рат дисс. ... канд. фмлол. наук, Пермь.
Елизарова Г.В., 2004, O необходішости учета влияния родной культуры индивида на его письменный дискурс на иностранном языке. - Текст -Дискурс - Стіть, CTI6.
Котюрова М.П., 1 997, Точность речи в аспекте индивидуального стиля мышления ученого, “Stylistyka” VI.
Крижановская E.M.,1996, Коммуникативный блок как единица смысловой структуры научного текста. - Стилистика научного текста (общие параметры). Том 2, ч.1., Изд-во Пермского университета.
Чернявская B.E., 2004, Интерпретацт научного текста, СП6., «Наука».
Чернявская B.E., 2005, Тип текста в социокультурной перспективе. - Жанр и концепт, Саратов.
Clyne M., 1 987, Cu/tura! differences in the organization of academic texts, ,,Journal of pragmatics", 1 1 .
Clyne M., I 99 I , The sociocultural dimension: the di lemma of the german-speaking scholar. - Subject-oriented texts, ed. H. Schroder.
Clyne M., 1993, Pragmatik, Textstruktur und kulturelle Werte. - Fachtextpragmatik, hg. H. Schroder, Ttibingen.
Galtung J., 1985, Struktur, Kultur und intellektueller Stil. - Das Fremde und das Eigene, hg. A. Wierlacher, Munich.
Hinds J., 1 983, Contrastive studies of English and Japanese. ,,Annual Review of Applied Linguistics".
Kaplan R.R., 1972, Cu/tura! thought patterns in inter-cultural education. - K.Croft, ed., Readings on English as a second language, Cambridge.
Kleine Enzyklopedie. Deutsche Sprache, Peter Lang, F/M, 200 1 .
##libcom.authors##
Valeriâ E. Černâvskaâ##libcom.statistics##
##plugins.generic.usageStats.downloads##
##submission.license##
##submission.copyrightStatement##
##submission.license.cc.by-nc-sa4.footer##
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
