Czy można mówić o istnieniu systemu stylistycznego?

Teresa Skubalanka




Abstrakt

The authoress reminds that the grounds for a definition of linguistic system are derived from the theory by F.de Saussure. Latterly, the notional opposition langue-parole is often replaced by the composition code-m essage, (cf P.Ricoeur and others). However, code can’t be completely identified with system. The authoress of the article wonders if  the main features of language system have their equivalents in style’s structure. Sbe adduces a thesis of some art theorists that art is „a derivative fonnative system”. It encourages the comparison of a systemic structure of language with a structure of style regarded as one unit of a semiotic nature. The structure of language system consists of perfect linguistic forms, categories and functions.The structure of style includes analo[1]gically stylistic universals, such as codes, categories and functions (constitutive ones, i.e. the constructions, and generating ones, i.e. the accommodations). The codes, i.e. sets of selected units of language (in linguistic style) are arranged according to one-class rows, e.g. the sacral, mythological, biblical, tenninological codes, etc. The constitutive functions, i.e. the constructions, are the figures as well as schemes of genre, narrative patterns, versifications, etc. The generating functions, i.e. the accommodations, have been discussed in the other works by authores. In this article she also deals with a difficult question of stylistic categories, which she defines as „the quantifying semiotic classes". The categories are the property of codes. There are two types of categories: contextual and expressive. These last belong, probably, also to the individual system of the expressive units of language. The general conclusion its: we can talk about the stylistic system only if we mean the abstract structure with its typical constitutive units: the codes, categories and functions.


##plugins.themes.libcom.download##


Publikované
1992-12-30

##plugins.themes.libcom.cytowania##


##libcom.authors##

Teresa Skubalanka 

##libcom.statistics##

##plugins.generic.usageStats.downloads##

##plugins.generic.usageStats.noStats##


##submission.license##

1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).

2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.

3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.

4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:

a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,

b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,

c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie  CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).

d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.

5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.

6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.

7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.