О поэтической функции языка
Abstrakt
Соотношение двух конечных сторон языковой функции - референциальной и поэтической — можно объяснить лишь тем, что все то, что превосходит коммуникативный, референциальный аспект языка относится к области поэтического, становится объектом поэтической функции языка. Иначе говоря, все стилеобразующие формы (такие, как эмфаза, ритм, эвфония, симметрия, синонимика средств речевого высказывания, эвокативные и аффективные свойства высказывания, все экспрессивные языковые средства, все формальные ресурсы языка) включены в структуру поэтической функции. Таким образом понятие поэтического примыкает и даже приравняется к понятию стилевого.Чтобы лучше разобраться в понятии поэтической функции, необходимо учесть два значимых факта: во-первых, ответ на вопрос о том, что представляет собой поэтическое произведение (либо в стихотворной либо прозаической форме), а во-вторых, ответ на вопрос, какова цель поэтического творчества. (1) Поэтическое произведение представляет собой сложную, но цельную поэтическо-эстетическую структуру, составными звеньями которой становятся все ее компоненты (актуализированные и неактуализированные), включая их взаимоотношения. Оно проявляется как комплексный, уникальный и закономерный феномен. Будучи уникальным, поэтическое произведение является неповторимым и случайным, а будучи закономерным, оно претендует стать творением общеценным и устойчивым. Благодаря всему этому, поэтическое произведение качественно отличается и на формальном уровне от всех прочих коммуникативных проявлений. (2) Цель поэтического творчества заключается в попытке создать из систематизированного и несистематизированного языкового материала вербальное произведение искусства, способное своими содержанием и формой установить коммуникацию с реципиентом и, оказывая воздействие на него, передать весьма сложную и разнообразную информацию.
Autorzy
Statystyki
Downloads
Licencja
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
