Pozice „stylu mluveneho ” a „stylu psaneho ” v klasifikaci stylu

Ana Hoffmannova




Анотація

ClassificationThis contribution deals with the topie of the spoken and the written from the perspective of stylistics; in this context, attention is devoted to some stylistic concepts which currently appear to be controversial or reąuire some revision. It reacts, among others, to the recently published Polish publication by Kordian Bakuła Mówione ~ pisane: komunikacja, język, tekst (2008) [Spoken ~ Written: Communication, Language, Text] and leans toward the understanding of the spoken and the written as two different styles. The analysis of the written and spoken versions of the same story, told by the same person, is oriented above all toward syntactic differences; it serves as an argument for the claim that spoken and written Czech cannot be understood as two different languages, with a differing repertoire of syntactic structures or grammatical means. Though both versions of the narration dififer in many ways, they do so through their overall coloring, atmosphere - it means through their style. The idea of spoken and written style is likely in harmony with that of the conceptual written and spoken (as opposed to the medium-specific, cf. Raible 1994).The spoken and the written are further placed in a relationship to concepts from the area of typology of style. K. Hausenblas (1973) considered the style of spoken and written expression to be simplex styles. Perhaps the term macrostyle would be appropriate for them, though it is oriented to the functional styles in the dictionary by Kozina et al (2003). Of the functional styles, the broadly understood “spoken style” is closest to the Czech terms styl hovorovy (proste sdelovaci, beźne mluveny, kolokvialni) [colloquial style, simple informative style, everyday spoken style], in Polish potoczny, in Russian razgovornyj. However, it is not possible to unambiguously connect style with a particular realized variety; also, the concept of register most likely refers to a point somewhere in between style and variety. The delimitation of the concepts of idiolect (which is close to individual style) and sociolect (which is close to language variety) is also complicated from this perspective; sometimes, for example, a distinction is madę between idiolect and idiostyle.

Ключові слова:

the spoken, the written, linguistic means, functional, complex, simplex styles, variety, register, idiolect, sociolect

This contribution deals with the topie of the spoken and the written from the perspective of stylistics; in this context, attention is devoted to some stylistic concepts which currently appear to be controversial or reąuire some revision. It reacts, among others, to the recently published Polish publication by Kordian Bakuła Mówione ~ pisane: komunikacja, język, tekst (2008) [Spoken ~ Written: Communication, Language, Text] and leans toward the understanding of the spoken and the written as two different styles. The analysis of the written and spoken versions of the same story, told by the same person, is oriented above all toward syntactic differences; it serves as an argument for the claim that spoken and written Czech cannot be understood as two different languages, with a differing repertoire of syntactic structures or grammatical means. Though both versions of the narration dififer in many ways, they do so through their overall coloring, atmosphere - it means through their style. The idea of spoken and written style is likely in harmony with that of the conceptual written and spoken (as opposed to the medium-specific, cf. Raible 1994).The spoken and the written are further placed in a relationship to concepts from the area of typology of style. K. Hausenblas (1973) considered the style of spoken and written expression to be simplex styles. Perhaps the term macrostyle would be appropriate for them, though it is oriented to the functional styles in the dictionary by Kozina et al (2003). Of the functional styles, the broadly understood “spoken style” is closest to the Czech terms styl hovorovy (proste sdelovaci, beźne mluveny, kolokvialni) [colloquial style, simple informative style, everyday spoken style], in Polish potoczny, in Russian razgovornyj. However, it is not possible to unambiguously connect style with a particular realized variety; also, the concept of register most likely refers to a point somewhere in between style and variety. The delimitation of the concepts of idiolect (which is close to individual style) and sociolect (which is close to language variety) is also complicated from this perspective; sometimes, for example, a distinction is madę between idiolect and idiostyle.
##plugins.themes.libcom.download##


Опубліковано
2021-01-21

##plugins.themes.libcom.cytowania##

Hoffmannova, A. (2021). Pozice „stylu mluveneho ” a „stylu psaneho ” v klasifikaci stylu. Stylistyka, 20, 67–79. вилучено із https://czasopisma.uni.opole.pl/index.php/s/article/view/3442

##libcom.authors##

Ana Hoffmannova 

##libcom.statistics##

Завантаження

Дані завантаження ще не доступні.


Ліцензія

Авторське право (c) 2011 Stylistyka

Creative Commons License

Ця робота ліцензується відповідно до Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.

1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).

2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.

3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.

4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:

a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,

b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,

c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie  CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).

d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.

5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.

6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.

7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.