Toward Contrastive Functional Stylistics: The Language of Russian and Anglo-American News Media
Aleksandr Švejcer
Анотація
Proponowana analiza porównawcza języka rosyjskich i anglo-amerykańskich mass mediów obejmuje komplet parametrów funkcjonalnych (informacyjność, ekspresywność, perswazyjność itp.) i cech stylowych (standaryzacja, krótkość, emotywno-ewolucyjny charakter itp.), a także ich wyznaczniki w planie językowym. Dwie funkcje (informacyjna i perswazyjna) odgrywają tu dominującą rolę. Sprzeczne tendencje prasy (specjalizacja i despecjalizacja), powodują, że w planie językowym dochodzi z jednej strony do przejmowania terminologii specjalistycznej (zwłaszcza wojskowej) i metaforyzowania jej lub tworzenia na jej bazie nowych teminów i quasiterminów, z drugiej zaś do tworzenia neologizmów, funkcjonujących jedynie na gruncie mass mediów i związanych z popularnym w danym okresie tematem lub odzwierciedlających naukowo-techniczne i kulturowe innowacje. Wynikiem tego jest powstanie żargonu prasowego, a także wykształcenie się subkultury prasowej. Z opozycją ekspresywność - standaryzacja łączy się występowanie klisz, których struktura jest z reguły określona przez łączliwość leksykalną. W tym przypadku należy w języku rosyjskim wydzielić klisze utworzone przed i po pieriestrojce, wielu bowiem klisz z okresu przed pieriestrojką dziś się nie używa, nowe zaś jedynie kopiują stare schematy. Wśród nich występuje pokaźna grupa klisz niemetaforycznych, zapożyczonych z języka oficjalnego. Technika kompresji jest ważnym wyznacznikiem prasy angloamerykańskiej, co wynika z charakteru składni tego języka. Miernikiem tego może być choćby przekład tekstów rosyjskich na język angielski i odwrotnie. Przejawia się to także w metonimicznym użyciu czasowników denotujących dźwięk oraz w samej strukturze tekstu (reguła CIF, której wynikiem jest stały układ treści).
##libcom.authors##
Aleksandr Švejcer##libcom.statistics##
Завантаження
Ліцензія
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
