Kwestia niezmienności spuścizny kanonicznej Kościoła  w kontekście współczesnych wyzwań

Jakub Kosticzuk

doi:10.25167/so.3293

Opublikowane: 2016-12-31

Tom 16 (2016)

Kwestia niezmienności spuścizny kanonicznej Kościoła w kontekście współczesnych wyzwań

Jakub Kosticzuk

Studia Oecumenica

Dział: Zagadnienia ekumeniczno-prawne

https://doi.org/10.25167/so.3293

Abstrakt

Współcześnie spotykamy się z wieloma problemami natury etycznej, które wywołują kontrowersje w ich ocenie. Jedne z nich istniały w historii, inne powstały w wyniku rozwoju nowoczesnych technologii. Problemy, które istniały wcześniej, mają w większości swoje określenie w spuściźnie kanonicznej Kościoła. Mimo to poddawane są nowej ocenie. Wiąże się to z kwestą niezmienności prawa kanonicznego. O ile kanony związane są z nauką dogmatyczną, nie mogą one podlegać zmianie w kwestiach doktrynalnych. Dogmaty wyrażają to, co niezmienne w Objawieniu, kanony natomiast to, co zmienne w formach historycznych. Kanonów nie należy więc dogmatyzować. Historia pokazuje, że niektóre kanony w zmieniających się uwarunkowaniach historycznych stawały się nieaktualne, powstawały też nowe. W niektórych przypadkach – choć jest ich tylko kilka – kanony zmieniały się. Dokonywało się to jednak zawsze po to, by pomagać człowiekowi w dążeniu do zbawienia. W opiniach teologów powstały więc różne koncepcje na temat niezmienności kanonów. Mimo ogromnej spuścizny kanonicznej, w przypadku nowych wyzwań nie zawsze istnieje konkretne określenie normatywne. Zgodnie ze starożytną praktyką Kościół powinien jak najszybciej dawać odpowiedź na palące problemy, by eliminować niejednoznaczną i niepoprawną ocenę nowych zjawisk. Wszystko to świadczy, że twórczość kanoniczna nie może być uważana za zakończoną.

Pobierz pliki

pdf

Zasady cytowania

Kosticzuk, J. (2016). Kwestia niezmienności spuścizny kanonicznej Kościoła w kontekście współczesnych wyzwań. Studia Oecumenica, 16, 453–466. https://doi.org/10.25167/so.3293

Cited by / Share

Bibliografia

Афанасьев Н.Н., Неизменное и временное в церковных канонах, в: Живое предание Православие в современности, Paris: YMCA-PRESS b.r.w. Алфавитная синтагма М. Властаря, перев. с греческого Н. Ильинского, Москва 1996.
Google Scholar

Baron A., Pietras H. (oprac.), Dokumenty Soborów Powszechnych, t. I, Kraków 2001.
Google Scholar

Bóg żywy. Katechizm Kościoła Prawosławnego, Kraków: Wydawnictwo WAM 2001.
Google Scholar

Evdokimov Paul, Prawosławie, tłum. J. Klinger, Warszawa: PAX 2003.
Google Scholar

Harakas Stanley, Kościół prawosławny wobec kwestii moralnych, w: K. Leśniewski, J. Leśniewska (red.), Prawosławie. Światło wiary i zdrój doświadczenia, Lublin 1999, s. 257–280.
Google Scholar

Jan Chryzostom, Homilie na Ewangelię według św. Mateusza, Kraków 2000.
Google Scholar

Kanony Kościoła prawosławnego w przekładzie polskim, tłum. A. Znosko, Warszawa 1978.
Google Scholar

Kostiuczuk Jakub abp, Bogoczłowieczeństwo Chrystusa w tekstach liturgicznych świętego Jana Damasceńskiego, Białystok 2014.
Google Scholar

Kostiuczuk Jakub abp, O Tajemnicy zbawienia, Białystok 2013.
Google Scholar

Łosski Włodzimierz, Teologia Mistyczna Kościoła Wschodniego, tłum. M. Sczaniecka, Warszawa: PAX 1989.
Google Scholar

Maximos (Aghiorgoussis) bp, Wiara Kościoła, w: Kościół prawosławny wobec kwestii moralnych, w: K. Leśniewski, J. Leśniewska (red.), Prawosławie. Światło wiary i zdrój doświadczenia, Lublin 1999, s. 25–48.
Google Scholar

Pelikan Jarosław, Powstanie wspólnej tradycji (100–600), t. I, tłum. M. Hoffner, Kraków: WUJ 2008.
Google Scholar

Sztafrowski Edward, Podręcznik prawa kanonicznego, t. I, Warszawa: ATK 1986.
Google Scholar