Godfrey Goodman and George Hakewill on the decay of the world

Adam Drozdek

doi:10.25167/so.5293

Opublikowane: 2024-12-28

Tom 24 (2024)

Godfrey Goodman and George Hakewill on the decay of the world

Adam Drozdek

Studia Oecumenica

Dział: Teologia protestancka

https://doi.org/10.25167/so.5293

Abstrakt

Koniec XVI i początek XVII wieku upłynął pod znakiem dyskusji teologicznych na temat upadku świata. Godfrey Goodman w swojej książce The Fall of man przedstawił obszernie argumenty na rzecz esencjalnego zepsucia świata, które prowadziło w końcu do jego zniszczenia, a George Hakewill przeciwstawił się temu poglądowi prezenując w swej książce liczne kontrargumenty. W niniejszum artykule przedstawione zostały poglądy obu tych duchownych, którzy mimo różnic między nimi starali się wzmocnić powszechny pogląd, że świat został stworzony dla chwały Bożej.

Słowa kluczowe:

Godfrey Goodman, George Hakewill, zepsucie świata

Inne teksty tego samego autora

Adam Drozdek, Gottfried Erhard Feßken and nature’s calls to repentance , Studia Oecumenica: Tom 22 (2022)

Pobierz pliki

pdf (English)

Zasady cytowania

Drozdek, A. (2024). Godfrey Goodman and George Hakewill on the decay of the world. Studia Oecumenica, 24, 103–119. https://doi.org/10.25167/so.5293

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

[Godfrey Goodman]. 1616. The fall of man, or the corruption of nature, proved by the light of our naturall reason. Which being the first ground and occasion of our Christian faith and religion, may likewise serve for the first step and degree of the naturall mans conversion. London: Felix Kyngston and are to be sold by Richard Lee.
Google Scholar

Estreicher Karol. 1900. Bibliografia polska. Vol. 18. Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Google Scholar

Foster Jones Richard. 1936. Ancients and moderns. St. Louis: Washington University.
Google Scholar

G[oodman of] G[louster] G[odfrey]. 1653. The two great mysteries of Christian religion, the ineffable Trinity, wonderfull Incarnation, explicated, to the satisfaction of mans own naturall reason, and according to the grounds of philosophy. London: J. Flesher.
Google Scholar

G[oodman]G[odfrey]. 1622. The creatures praysing God: or, The religion of dumbe creatures. An example and argument for the stirring up of our devotion, and for the confusion of atheism. London: Felik [!] Kingston.
Google Scholar

Hakewill George. 1627. An apologie of the power and providence of God in the government of the world. Oxford: William Turner.
Google Scholar

Harris Victor. 1966. All coherence gone: a study of the seventeenth century controversy over disorder and decay in the universe. London: Frank Cass.
Google Scholar

Hepburn Ronald W. 1955. “George Hakewill: the virility of nature”. Journal of the History of Ideas 16: 135–150. DOI: https://doi.org/10.2307/2707659
Google Scholar

Ingle Soden Geoffrey. 1953. Godfrey Goodman, Bishop of Gloucester, 1583–1656. London: S.P.C.K.
Google Scholar

Leslie Stephen, Lee Sidney. Eds. 1890. Dictionary of national biography. Vol. 24. New York: Macmillan.
Google Scholar

Matuszewski Adam. 2011. “Popularyzacja nauki europejskiej w twórczości Jana Jonstona”. Kwartalnik Historii Nauki i Techniki 56 (3–4): 57–75.
Google Scholar

Myślicki Ignacy. 1921. Jonston et de Spinoza, Dissertatio ex Chronici Spinozani Tomo Primo. Separatim edita. Hagae Comitis.
Google Scholar

Myślicki Ignacy. 1922. Jonston i de Spinoza. Varsoviae: Universitatis Liberae Polonae.
Google Scholar

Pietrzak Zbigniew. 2022. “Znaczenie idei «niszczenia się świata» w kształtowaniu filozofii przyrody Jana Jonstona w dziele O stałości natury.” Ruch Filozoficzny 78 (2): 275–297. DOI: https://doi.org/10.12775/RF.2022.015
Google Scholar

Szpilczyński Stanisław. 1976. “Jan Jonston z Szamotuł. Tytaniczny trud barokowego erudyty w świetle wielkiej dydaktyki.” Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka 2: 223–229.
Google Scholar