Pierwsze konstytucje mniszek Zakonu św. Marii Magdaleny od Pokuty: Reguła św. Sykstusa

Piotr Stefaniak

doi:10.25167/sth.5292

Opublikowane: 2024-06-30

Tom 44 Nr 1 (2024)

Pierwsze konstytucje mniszek Zakonu św. Marii Magdaleny od Pokuty: Reguła św. Sykstusa

Piotr Stefaniak

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

Dział: Artykuły z różnych działów teologii, historii i nauk pokrewnych

https://doi.org/10.25167/sth.5292

Abstrakt

Samoistnie powstałe na terenie zachodniej i środkowej Europy klasztory pokutniczek zostały w 1227 r., dzięki działalności kanonika Rudolfa z Wormacji, połączone w nowy zakon: Ordo sanctae Mariae Magdalenae de Poenitentia. Początkowo mniszki stosowały się do reguły benedyktyńskiej w wydaniu cysterskim, jednak z uwagi na specyfikę powołania, konieczna okazała się zmiana prawa własnego. Dokonał tego w 1232 r. papież Grzegorz IX, nadając magdalenkom tzw. Regułę św. Augustyna i konstytucje mniszek dominikańskich (tzw. Regułę św. Sykstusa). Mimo że egzemplarz oryginalnej bulli Grzegorza
IX pozostaje nieodnaleziony, to jej tekst został opublikowany w Zbiorze Dokumentów Miasta Fryburga w Saksonii przez Huberta Ermischa w Lipsku w 1883 r. Ponadto bulla papieska z tekstem Reguły św. Sykstusa znana jest z Bullarium Ordinis Praedicatorum z 1729 r.
Najstarszy dokument zawierający Regułę św. Sykstusa przechowywany jest w Archiwum Państwowym we Wrocławiu, w zespole akt Naumburg a. Queis. W artykule przygotowano polskie tłumaczenie reguły zachowanego tekstu z klasztoru nowogrodzieckiego, która pozostaje
wspólnym dziedzictwem zarówno dla magdalenek, jak i dominikanek.

Słowa kluczowe:

Grzegorz IX, Reguła św. Sykstusa, św. Dominik, mniszki dominikańskie, magdalenki od Pokuty, klasztor św. Sykstusa w Rzymie

Inne teksty tego samego autora

Piotr Stefaniak, Z dziejów polityki dynastycznej króla Węgier Béli IV , Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego: Tom 36 Nr 2 (2016)

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Stefaniak, P. (2024). Pierwsze konstytucje mniszek Zakonu św. Marii Magdaleny od Pokuty: Reguła św. Sykstusa. Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego, 44(1), 131–153. https://doi.org/10.25167/sth.5292

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Bochnak Władysław. 1996. Dzieje Zakonu Magdalenek od Pokuty na Dolnym Śląsku i Łużycach. Wrocław – Legnica: Papieski Fakultet Teologiczny.
Google Scholar

Bras Gabriel Le. 1980. Le Ordres religieux. T. 2 : Les Ordres Actifs. Paris: Flammarion.
Google Scholar

Duchniewski Jerzy. 2006. Magdalenki. W Encyklopedia Katolicka. T. 11. Red. Eugeniusz Ziemann, 791–792. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Google Scholar

[Feron] Marie Fernande du Sacre Coeur. 1994. Brève histoire du Monastère de Prouilhe. Carcassonne: Monastère des Dominicaines de Prouilhe.
Google Scholar

González González Carmen. 1993. Real Monasterio de Santo Domingo de Caleruega. Fundación de Alfonso X El Sabio. Salamanca: Editorial San Esteban.
Google Scholar

Heyne Johann. 1868. Denkwürdigkeiten aus der Geschichte der katholischen Kirche Schlesiens. Breslau: W.G. Korn Verlag.
Google Scholar

Hytrek Adolf. 1895. Sophie von Rohitsch und das Stift und Gotteshaus Studenitz (maszynopis w Bibliotece Uniwersytetu w Lublanie [Słowenia], sygn. 117883).
Google Scholar

Kłoczowski Jerzy. 1964. Wspólnoty chrześcijańskie. Grupy życia wspólnego w chrześcijaństwie od starożytności do XV wieku. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Google Scholar

Levi Emanuele. 1996. Da San Sisto sull’appia al SS. Rosario a Monte Mario. T. 1. Roma: Archivio Storico del Vicariato.
Google Scholar

Mai Paul. 1991. „Als einzige überlebt. Die Magdalenerinnen von Lauban (gegründet 1320), heute in Seyboldsdorf/Niederbayern”. Archiv für schlesische Kirchengeschichte 49: 177–203.
Google Scholar

Micke Franz. 1844. Urkundliche Geschichte der Stadt und des früheren Klosters Naumburg am Queis. Bunzlau: Königl. Weisenhaus-Buchdruckerei von Titze.
Google Scholar

Mlinarič Jože. 2005. Studeniški dominikanski samostan ok. 1245–1782. Celje: Društvo Mohorjeva družba.
Google Scholar

Piekorz Edmund. 1972. „Die Magdalenerinnen von Lauban. Ein seltenes Kleinod”. Heimatbrief der Katholiken aus dem Erzbistum Breslau 5 (2): 24–26.
Google Scholar

Simon André. 1918. 1918. L’ordre des Pénitentes de Sainte Marie-Madeleine en Allemagne au XIIIme siecle. Fribourg: Paul Fournier.
Google Scholar

Skobel Paul. 1970. Das Jungfräuliche Klosterstift zur Heilige Maria Magdalena von der Buße zu Lauban in Schlesien von 1320–1821. Stuttgart – Aalen: Konrad Theiss.
Google Scholar

Skobel Paul. 1947. „Innere Reformen im Convent der Magdalenerinnen zu Lauban”. Archiv für schlesische Kirchengeschichte 7: 126–146.
Google Scholar

Stefaniak Piotr. 2007. Dzieje mniszek dominikańskich w krajach słowiańskich. Kraków – Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW.
Google Scholar

Stefaniak Piotr. 2011. Na chwałę Trójcy Świętej. Dzieje klasztoru Sióstr Świętej Marii Magdaleny od Pokuty w Lubaniu 1320–2011. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy.
Google Scholar

Stelmach Roman. 1998. „Dzieje klasztoru Magdalenek w Nowogrodźcu”. Rocznik Jeleniogórski 30: 99–109.
Google Scholar

Wilms Hieronymus. 1920. Geschichte der deutschen Dominikanerinnen 1206–1916. Dülmen: W. Laumann.
Google Scholar

Vicaire Marie-Humbert. 1982. Histoire de saint Dominique. U homme évangélique. Paris: Éditions du Cerf.
Google Scholar