O bierzmowaniu z inspiracji Programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na rok 2017/2018

Andrzej Żądło

Wydział Teologiczny, UŚ

Abstrakt

Inspiracją do napisania artykułu na powyższy temat stało się opublikowanie przez Komisję Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski pierwszej części z dwuletniego Programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na lata 2017–2019. Ów dwuletni program nosi tytuł: „Duch, który umacnia miłość”, natomiast inspirującą nas jego część pierwszą opatrzono tytułem: „Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym”. Na treść artykułu składa się siedem punktów. Pierwszy poświęcony jest istocie sakramentu bierzmowania, sposobowi udzielania go w najstarszej tradycji Kościoła oraz ewolucyjnym zmianom, jakie do niego wprowadzano. Drugi porusza kwestię szafarza bierzmowania, którym w Kościele zachodnim (w przeciwieństwie do Kościołów wschodnich) jest od zawsze biskup. Trzeci punkt traktuje o nowych elementach wprowadzanych sukcesywnie do obrzędów bierzmowania – chodzi szczególnie o czynność namaszczenia krzyżmem, wprowadzoną do obrzędu pod wpływem wschodniego chrismatio, a także o przypisanie bierzmowaniu nazwy confirmatio. Czwarty punkt zaznajamia nas z praktyką szafowania bierzmowania – od udzielania go w ciągu jednego, niepodzielnego obrzędu wtajemniczenia chrześcijańskiego (zaraz po chrzcie, a przed Eucharystią), do dzisiejszych uwarunkowań, w których do bierzmowania przystępuje młodzież ochrzczona w dzieciństwie. Piąty punkt stawia pytanie, czy istnieje tzw. sakrament dojrzałości chrześcijańskiej, za jaki uważa się dziś bierzmowanie – i tak się o nim uczy, oraz stara się dać na takie pytanie odpowiedź. Szósty punkt zaznajamia nas ze skutkami i zadaniami, jakie płyną z faktu przyjęcia/udzielenia bierzmowania. Siódmy natomiast formułuje pewne uwagi i duszpasterskie postulaty.

Słowa kluczowe:

bierzmowanie, szafarz, umocnienie, nakładanie rąk, namaszczenie, krzyżmo, znamię, wtajemniczenie chrześcijańskie, programy duszpasterskie