Rhetorical Styles in Internet-Mediated Political Discourse Concerning Polish Gender Parity Debate 2009/2010

Katarzyna Molek-Kozakowska




Abstrakt

The aim of this study is to describe the stylistic features of Internet-mediated political discourse, basing on two samples of hypertextual materials authored by organizations promoting (Kongres Kobiet the Congres of Women, abbr. KK) and criticizing (Antyparytety - Antiparity, abbr. AP) the Polish gender parity initiative of 2009/2010. Firstly, the notion of rhetorical style is introduced in the context of political discourse analysis. Accordingly, rhetorical styles are understood here broadly as emergent properties of texts characterized by clusters of linguistic devices used strategically for persuasive purposes. Next, the methodological framework for the ensuing stylistic analysis is delineated and the “critical” angle of the present study is elucidated. In the course of analysis of two samples of texts (KK - approx. 2080 words; AP approx 1930 words) representing antagonistic positions in the gender parity debate, it is demonstrated that there are more similarities than differences between their rhetorical styles. By focusing on the interrogation of such categories as generic frames, strategies of addressing the reader and pervasive rhetorical figures, it has been shown that both styles exemplify a high degree of saturation with persuasion-oriented linguistic devices. This makes both analyzed styles to some extent manipulative, since they tend to efface rational argumentation for the sake of appeals to emotions and employ some classic propagandists tricks (e.g. glittering generalities, stereotyping, simplification or testimonials). Yet, it seems that the opponents of the gender parity initiative (AP) rely on such devices more heavily, as their texts are mainly oriented towards discrediting the project by arising readers’ doubt and anxiety. The proponents (KK), after all, must also inform the readers about the details of their initiative and present sound reasons why it should be embraced. That is why the rhetorical style emerging in AP corpus seems to be shaped primarily by linguistic devices of pathos, while the rhetorical style of KK’s texts relies on logos and ethos.

Słowa kluczowe:

rhetorical style, political discourse, critical discourse analysis, gender parity, Internet-mediated communication

Anderson B., 1984, Imagined community: Reflections on the origin and spread of nationalism, London: Verso.
  Google Scholar

Bakhtin M., 1986, Speech genres and other late essays, edited by C. Emerson and M. Holquist, translated by V. W. McGee, Austin: University of Texas Press.
  Google Scholar

Billig M., 1995, Banal nationalism, London: Sage.
  Google Scholar

Butler J., 1990, Gender trouble: Feminism and the subversion o f identity, New York: Routledge.
  Google Scholar

Chilton P. and Schaffner Ch., 2002, Politics as text and talk, Amsterdam: Benjamins.
  Google Scholar

Curran J. and Seaton J., [1980] 2003, Power without responsibility: The press, broadcasting and new media in Britain, London: Taylor and Francis.
  Google Scholar

Dobek-Ostrowska B., 2007, Komunikowanie polityczne i publiczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  Google Scholar

Fairclough N., 1989, Language and power, Harlow: Longman.
  Google Scholar

Fairclough N., 1995, Media discourse, London: Routledge.
  Google Scholar

Fairclough N., 2000, New Labour, new language?, London: Routledge.
  Google Scholar

Fetzer A. and Lauerbach G. E., 2007, Political discourse in the media, Amsterdam: Benjamins.
  Google Scholar

Goban-Klas T., 2006, Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  Google Scholar

Gruber H., 2008, Analysing communication in the new media - Qualitative discourse analysis in the social sciences, edited by R. Wodak and M. Krzyżanowski, Basingstoke: Palgrave Macmillan, 54-76.
  Google Scholar

Halliday M., 1985, Introduction to functional grammar, London: Edward Arnold.
  Google Scholar

Levinson S. 1979, Activity types and language, “Linguistics” 17(5/6), 356-399.
  Google Scholar

McLuhan M., 1964, Understanding media: The extensions of man, London: Routledge
  Google Scholar

and Kegan Paul.
  Google Scholar

Montgomery M., 2007, The discourse of broadcast news: A linguistic approach, London: Routledge.
  Google Scholar

Nichols B., 2001, Introduction to documentary, Bloomington: University of Indiana Press.
  Google Scholar

Selting M., 1999, Communicative style Handbook o f pragmatics, edited by J. Verschueren et al., Amsterdam: Benjamins, 1-33.
  Google Scholar

Stokes J., 2003, How to do media and cultural studies, London: Sage.
  Google Scholar

Tannen D., 1999, The argument culture. Stopping America s war of word, New York: Ballantine Books.
  Google Scholar

Thomborrow J., 2002, Power talk. Language and interaction in institutional discourse, Harlow: Longman.
  Google Scholar

Tokarz M., 2007, Ocena społeczna - teoria i wnioski praktyczne Mechanizmy perswazji i manipulacji: Zagadnienia ogólne, edited by G. Hebrajska, Łask: Oficyna Wydawnicza Leksem, 73-94.
  Google Scholar

van Dijk T.A., 1993, Elite discourse and racism, London: Sage.
  Google Scholar

van Dijk T.A., 1998, Ideology. A multidisciplinary approach, London: Sage.
  Google Scholar

Wodak R., 2009, The discourse of politics in action: Politics as usual, Basingstoke: Palgrave Macmillan.
  Google Scholar


Opublikowane
2010-12-02

Cited By / Share

Molek-Kozakowska, K. (2010). Rhetorical Styles in Internet-Mediated Political Discourse Concerning Polish Gender Parity Debate 2009/2010. Stylistyka, 19, 145–160. Pobrano z https://czasopisma.uni.opole.pl/index.php/s/article/view/3535

Autorzy

Katarzyna Molek-Kozakowska 

Statystyki

Downloads

Download data is not yet available.


Licencja

1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).

2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.

3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.

4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:

a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,

b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,

c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie  CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).

d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.

5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.

6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.

7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.