Anusiewicz}., Skawiński}., 1996, Słownik polszczyzny potocznej, Warszawa-Wrocław. Bańko M., 2000, Inny słownik języka polskiego, t. 1-2, Warszawa.
Bartmiński }., Panasiuk }., 1993, Stereotypy językowe, Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, t. 2, Współczesny język polski, red. }. Bartmiński, Wrocław, s. 363-387.
Borek H., 1982, Z problematyki językowej przekleństw i wyzwisk, ZN WH UG, Prace }ęzykoznawcze 8, Gdańsk, s. 295-299.
Buttler D., 1968, Polski dowcip językowy, Warszawa.
Chłopicki W., 1995, O humorze poważnie, Kraków.
Czechowski W., 2000, Ludyczność wartościujących nazw osobowych w wypowiedziach potocznych młodzieży szkolnej, “Język Polski” LXXX, z. 1-2, s. 47-51.
Doktór R., 1980, Kilka uwag o ironii w literaturze, “Ruch Literacki” nr 4, s. 271-282.
Gołaszewska M., 1987, Śmieszność i komizm, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź.
Grabias S., 1997, Język w zachowaniach społecznych, Lublin.
Grzegorczykowa R., Puzynina J., 1979, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego. Rzeczowniki sufiksalne rodzime, Warszawa.
Kowalikowa J., 1991a, Słownictwo młodych mieszkańców Krakowa, Kraków.
Kowalikowa J., 1991b, Sygnały i nośniki humoru w języku mówionym uczniów krakowskich, - Zagadnienia komunikacji językowej dzieci i młodzieży, red. J. Porayski-Pomsta, Warszawa, s. 93-100.
Kryk-Filar D., 1992, Ironia jako działanie pragmatyczno-jezykowe, “Przegląd Humanistyczny” nr 4, s. 45-51.
Lakoff G., Johnson M., 1988, Metafory w naszym życiu, Warszawa.
MatusewiczCz., 1976, Humor, dowcip, wychowanie. Analiza psychospołeczna, Warszawa.
Ożóg K., 1981, O współczesnych polskich wyrazach obraźliwych, “Język Polski” LXI, z. 3-5, s. 179-187.
Popowska-Taborska H., 1999,Językowe wykładniki opozycji swoi obcy w procesie tworzenia etnicznej tożsamości. — Językowy obraz świata, red. J. Bartmiński, Lublin, s. 57-63.
Propp W. J., 1977, Problem śmiechu i komizmu, “Przegląd Humanistyczny” nr 3, s. 41-56.
Sarnowski M., l99\,Deminutiwum jako znak ironii. -“Język a kultura”, t. 3, Wartości w języku i tekście, red. J. Puzynina, J. Anusiewicz, Wrocław, s. 41-49.
Tokarski R., 1999, Językowy obraz świata w metaforach potocznych. - Językowy obraz świata, red. J. Bartmiński, Lublin, s. 65-81.
Trzynadlowski J., 1990, Komizm. Kategoria i wyznacznik gatunkowy. -“Zagadnienia Rodzajów Literackich”, XXXIII 2, Łódź, s. 79-92.
Wronicz J. (red.), 1995, Słownik gwary Śląska Cieszyńskiego, Wisła-Ustroń.
Zgółkowa H., 1992, Retoryka sarkazmu w gwarze uczniowskiej. — Opisać słowa. Teoretyczne i metodologiczne zagadnienia leksykologii, red. A. Markowski, Warszawa, s. 233-242.
Żygulski K., 1985, Wspólnota śmiechu, Warszawa.
Google Scholar