L 'image du monde dans les theories linguistiques contemporaines
JOLANTA ROKOSZOWA
Abstrakt
Terminu postmodernizm w odniesieniu do teorii języka chcę użyć jako synonimu teпninu poststrukturalizm со oznacza, ze wszystkie liczące się dzisiaj postawy wobec języka wynikają z rozpadu wielkiego, totalnego choc wewnętrznie zróznicowanego "imperium strukturalizmu". W tym sensie antymodernizm, charakterystyczny dla marksistowskiej krytyki językoznawstwa współczesnego jest w dzisiejszym myśleniu о języku nieobecny. W teorii referencji - odniesienia do świata pozajęzykowego nasąpiło obecnie przeniesienie pojęcia prawdy z obiektywnej rzeczywistosci fizycznej do rzeczywistosci kulturowej i personalnej. Prawda przestala przynalezec rzeczom w sposób absolutny, stala się relacyjna, dostępna dopiero w dzialaniu i uzalezniona od wielu czynników. Opiera się ona na zrozumieniu i doswiadczeniu, jest skomplikowanym procesem mentalnym - strategią porównywania wzorców i konfiguracji konfrontowanych z warunkowanym kulturowo zasobem naszej wiedzy о swiecie. Poststrukturalizm ро raz pierwszy burzy funkcjonujący od starożytności mit ikoniczności języka - naiwną wiarę semiolog6w i poetów, ze w naszym stosunku do swiata ukrywa się stoicka zasada stare pro - 'występować zamiast' - wspó1na dla wszystkich uzytkownik6w języka - podmiotów idealnych, ze naszym boskim zadaniem i tragiczna nieumiejętność jest рróbа dotarcia do tego świata zawsze przez jego obraz, jego symulację. Metafora referencji uzywana przez poetбw dla wyrazenia skomplikowanego stosunku: slowo - rzeczywistosc, zawsze obraca się na linii stare pro - mimezis - odwzorowanie,
ikoniczność. Współczesny językoznawca dostrzega, ze jest to tylko jeden z aspektów mozliwych odniesien do swiata rzeczy i uczuc. Poezja i literatura to tworzenie językowych portretów"rzeczywistosci funkcjonujących jak muzeum. Pytania i Wąltpliwosci
poety rozwiąlzywane są przez poststrukturalizm z drastycznść brutalnosci, W muzeum języka przepis kucharski funkcjonuje na takiej samej zasadzie jak wiersz nobisty. Współczesna semantyka oddziela wiedzą deklaratywnść - to muzeum języka wraz z jego
nobistami i twórcami przepisów kucharskich od wiedzy proceduralriej - jedynej przynoszącej referencję, uczestnictwo, poznanie. Twórczością jest kazdy, metafora jest wszędzie. Język to energcia - wieczne stwarzanie а nie ergon - utó6r, dzielo, tekst.
Autorzy
JOLANTA ROKOSZOWAStatystyki
Downloads
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Stylistyka
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
