Апстракт

Terminu postmodernizm w odniesieniu do teorii języka chcę użyć jako synonimu teпninu poststrukturalizm со oznacza, ze wszystkie liczące się dzisiaj postawy wobec języka wynikają z rozpadu wielkiego, totalnego choc wewnętrznie zróznicowanego "imperium strukturalizmu". W tym sensie antymodernizm, charakterystyczny dla marksistowskiej krytyki językoznawstwa współczesnego jest w dzisiejszym myśleniu о języku nieobecny. W teorii referencji - odniesienia do świata pozajęzykowego nasąpiło obecnie przeniesienie pojęcia prawdy z obiektywnej rzeczywistosci fizycznej do rzeczywistosci kulturowej i personalnej. Prawda przestala przynalezec rzeczom w sposób absolutny, stala się relacyjna, dostępna dopiero w dzialaniu i uzalezniona od wielu czynników. Opiera się ona na zrozumieniu i doswiadczeniu, jest skomplikowanym procesem mentalnym - strategią porównywania wzorców i konfiguracji konfrontowanych z warunkowanym kulturowo zasobem naszej wiedzy о swiecie. Poststrukturalizm ро raz pierwszy burzy funkcjonujący od starożytności mit ikoniczności języka - naiwną wiarę semiolog6w i poetów, ze w naszym stosunku do swiata ukrywa się stoicka zasada stare pro - 'występować zamiast' - wspó1na dla wszystkich uzytkownik6w języka - podmiotów idealnych, ze naszym boskim zadaniem i tragiczna nieumiejętność  jest рróbа dotarcia do tego świata zawsze przez jego obraz, jego symulację. Metafora referencji uzywana przez poetбw dla wyrazenia skomplikowanego stosunku: slowo - rzeczywistosc, zawsze obraca się na linii stare pro - mimezis - odwzorowanie,
ikoniczność. Współczesny językoznawca dostrzega, ze jest to tylko jeden z aspektów mozliwych odniesien do swiata rzeczy i uczuc. Poezja i literatura to tworzenie językowych portretów"rzeczywistosci funkcjonujących jak muzeum. Pytania i Wąltpliwosci
poety rozwiąlzywane są przez poststrukturalizm z drastycznść brutalnosci, W muzeum języka przepis kucharski funkcjonuje na takiej samej zasadzie jak wiersz nobisty. Współczesna semantyka oddziela wiedzą deklaratywnść - to muzeum języka wraz z jego
nobistami i twórcami przepisów kucharskich od wiedzy proceduralriej - jedynej przynoszącej referencję, uczestnictwo, poznanie. Twórczością jest kazdy, metafora jest wszędzie. Język to energcia - wieczne stwarzanie а nie ergon - utó6r, dzielo, tekst.