Onomastyka literacka a onomastyka stylistyczna
Danuta Lech-Kirstein
Sažetak
The paper deals with the state of research on literary/stylistic onomastics as an auxiliary science of stylistics. The typology of styles allows the inclusion of research on stylistic nomenclature within the research on text style, an author’s individual style, as well as type styles. Post-modern changes in the understanding of literariness, the interest of literary onomastics in para-literary genres, and the functioning of names in the modern media, religious and political discourse make it necessary to think about the appro- priateness of further use of the term literary onomastics. The use of the original name of the field of research on names in texts would be more precise: the term stylistic onomastics might refer to the functioning of the sphere of proper names in a particular style of the Polish language. It would not exclude a literary or artistic text from the sphere of interest, and it would introduce proper names characteristic for other styles of the Polish language, such as political, media, religious, scientific and advertisement styles, in the stream of research.
Ključne riječi:
literary onomastics, stylistic onomastics, stylistic nomenclature, functions of proper names##submission.citations##
Bieńkowska D., 1983, Nazwy osobowe w utworach Władysława Reymonta, „Onomastica”, XXVIII, s. 161–249.
Google Scholar
Biolik M. (red.), 1993, Onomastyka literacka, Olsztyn.
Google Scholar
Cieślikowa A., 1993, Nazwy własne w różnych gatunkach tekstów literackich.–Onomastyka literacka, red. M. Biolik, Olsztyn.
Google Scholar
Czaplicka-Jedlikowska M., 2007, Edukacyjne aspekty nazw własnych w literaturze dla dzieci, Bydgoszcz.
Google Scholar
Dąbrowska E., 2013, Styl artystyczny – kondycja ponowoczesna. – Przewodnik po stylistyce polskiej. Style współczesnej polszczyzny, red. E. Malinowska, J. Nocoń, U. Żydek-Bednarczuk, Kraków.
Google Scholar
Dobrzyńska T., 2002, Konotacje nazw w kontaktach międzykulturowych, „Stylistyka”, XI, s. 493–503.
Google Scholar
Domaciuk I., 2003, Nazwy własne w prozie Stanisława Lema, Lublin.
Google Scholar
Gajda S., 1995, Styl i stylistyka. Zagadnienia ogólne. – Przewodnik po stylistyce polskiej, red. S. Gajda, Opole.
Google Scholar
Gajda S., 2013, Teoria stylu i stylistyka. – Przewodnik po stylistyce polskiej. Style współczesnej polszczyzny, red. E. Malinowska, J. Nocoń, U. Żydek-Bednarczuk, Kraków.
Google Scholar
Głowiński M., Kostkiewiczowa T., Okopień-Sławińska A., Sławiński J. (red.), 1988, Słownik terminów literackich, Wrocław–Warszawa–Kraków.
Google Scholar
Graf M., 2002, Bohaterowie są bezimienni. O bezimienności jako nierozpoznanym problemie onomastyki literackiej.–Język polski. Współczesność, historia, t. 2, red. W. Książek-Bryłowa, H. Duda, Lublin.
Google Scholar
Grzeszczuk S., 1963, Przedmiot i zadania nazewnictwa literackiego. – Z polskich studiów slawistycznych, s. II, Warszawa.
Google Scholar
Hendzel W., 1960, Funkcja nazw osobowych i miejscowych w artykułach „Monitora”, „Onomastica”, VI, s. 231–247.
Google Scholar
Kęsikowa U., 1988, Funkcja dydaktyczna nazewnictwa w powieściach dla młodzieży.– Onomastyka w dydaktyce szkolnej i społecznej, Szczecin.
Google Scholar
Kosyl Cz., 1992, Nazwy własne w prozie Jarosława Iwaszkiewicza, Lublin.
Google Scholar
Kosyl Cz., 1998, Nazwy własne w literaturze pięknej.–Polskie nazwy własne. Encyklopedia, red. E. Rzetelska-Feleszko, Kraków.
Google Scholar
Lech-Kirstein D., 2009, „No to mamy Kaczogród”. O wtórnym wykorzystywaniu nazw własnych.–Język żyje. Rzecz o współczesnej polszczyźnie, red. K. Ożóg, Rzeszów.
Google Scholar
Łuc I., 2010, Nazwy miast we współczesnych tekstach reklamowych.–Miasto w perspektywie onomastyki i historii, red. I. Sarnowska-Giefing, M. Graf, Poznań.
Google Scholar
Malinowska E., Nocoń J., Żydek-Bednarczuk U. (red.), 2013, Przewodnik po stylistyce polskiej. Style współczesnej polszczyzny, Kraków.
Google Scholar
Naruszewicz A., 2000, Nazwy własne w reklamie. – Onomastyka polska a nowe kierunki językoznawcze, red. M. Czachorowska, Ł.M. Szewczyk, Bydgoszcz.
Google Scholar
Naruszewicz A., 2007, Dzień Ziobry – czyli o humorystycznym wykorzystywaniu nazw własnych w Internecie, „LingVaria”, nr 1, s. 129–134.
Google Scholar
Reczek S., 1953, O nazwiskach bohaterów komedii polskiej XVIII wieku, „Pamiętnik Literacki”, z. 3–4, s. 217–237.
Google Scholar
Rutkiewicz-Hanczewska M., 2013, Genologia onimiczna. Nazwa własna w płaszczyźnie motywacyjno-komunikacyjnej, Poznań.
Google Scholar
Rutkowski M., 2003, Nazwy na sprzedaż. O nazewnictwie na usługach marketingu, „Onomastica”, XLVIII, s. 239–254.
Google Scholar
Rymut K., 1983, Bibliografia onomastyki polskiej od roku 1971 do 1980 włącznie, Wrocław.
Google Scholar
Rymut K., 1993, Onomastyka literacka a inne dziedziny badań nazewniczych.–Onomastyka literacka, red. M. Biolik, Olsztyn.
Google Scholar
Sarnowska I., 1977, Nazewnictwo w wybranych utworach Adolfa Dygasińskiego, „Onomastica”, XXII, s. 201–232.
Google Scholar
Sarnowska-Giefing I., 1984, Nazewnictwo w nowelach i powieściach polskich okresu realizmu i naturalizmu, Poznań.
Google Scholar
Sarnowska-Giefing I., 2003a, Od onimu do gatunku tekstu. Nazewnictwo w satyrze polskiej do 1820 roku, Lublin.
Google Scholar
Sarnowska-Giefing I., 2003b, Onomastyka literacka – integracja językoznawstwa i literaturoznawstwa? – Metodologia badań onomastycznych, red. M. Biolik, Olsztyn, s. 435–456.
Google Scholar
Sarnowska-Giefing I., 2007, Onomastyka literacka dziś – przełomy czy kontynuacje? – Nowe nazwy własne. Nowe tendencje badawcze, red. A. Cieślikowa, B. Czopek-Kopciuch, K. Skowronek, Kraków.
Google Scholar
Sarnowska-Giefing I., Graf M., Grzelak-Piastowska J. (red.), 2013, Bibliografia polskiej onomastyki literackiej za lata 2001–2013 (z uzupełnieniami za lata wcześniejsze), Poznań.
Google Scholar
Sarnowska-Giefing I., Korzeniowska-Gosieniecka M. (red.), 2001, Bibliografia polskiej onomastyki literackiej do roku 2000, Poznań.
Google Scholar
Siwiec A., 1998, Nazwy własne w prozie Michała Choromańskiego, Lublin.
Google Scholar
Skowronek K., 2001, Z Idzikowic na wyspy Hula-Gula droga niedaleka… Funkcja nazw geograficznych w czasopismach dla kobiet, „Onomastica”, XLVI, s. 31–61.
Google Scholar
Skowronek K., Galasiński D., 2000, Krytyczna analiza nazw własnych w polskim dyskursie politycznym. – Onomastyka polska a nowe kierunki językoznawcze, red. M. Czachorowska, Ł.M. Szewczyk, Bydgoszcz.
Google Scholar
Skowronek K., Rutkowski M., 2004, Media i nazwy. Z zagadnień onomastyki medialnej, Kraków.
Google Scholar
Szewczyk Ł.M., 1993, Nazewnictwo literackie w twórczości Adama Mickiewicza, Bydgoszcz.
Google Scholar
Wilkoń A., 1970, Nazewnictwo w utworach Stefana Żeromskiego, Wrocław.
Google Scholar
Wilkoń A., 2002, Spójność i struktura tekstu. Wstęp do lingwistyki tekstu, Kraków.
Google Scholar
Witosz B., 2009, Dyskurs i stylistyka, Katowice.
Google Scholar
Wyderka B., 1995, Środki stylowe.–Przewodnik po stylistyce polskiej, red. S. Gajda, Opole.
Google Scholar
##libcom.authors##
Danuta Lech-Kirstein##libcom.statistics##
##plugins.generic.usageStats.downloads##
##submission.license##
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
