Zasada analogii w homiliach kierowanych do odbiorcy dziecięcego

Agnieszka Sieradzka-Mruk




Abstract

The article presents the principle o f analogy in contemporary Polish Catholic homilies addressed to children. Searching for an analogy between a liturgical text and human life is a very important element o f a homily as a variant o f a sermon, especially a homily to children, because the main aim of this type o f sermon is discovering what a sacred text (the Bibie) says to contemporary man. The article is based on over sixty homilies for children
recorded in Cracow Catholic churches in the years 1994-2005. For comparison a similai number o f homilies for adults were used. In the paper different morę or less conventional ways o f reference to human life are discussed. It appears that preachers very often use cognitive schemata, for example so called scripts and scenes, to facilitate understanding. At the level of language these schemata may be a basis of multiword expressions that have a
constant function in a given text type and that occur repeatedly in the same situations. These collocations may be characteristic o f a given functional style (register o f language) and o f a given speech genre and a sub-genre, in this case for a homily for children as a speech sub-genre. Searching for analogy seems to fulfill two main functions in homilies: explanation and tic, especiall) in respect to ethical problems, presented on the example of linguistic images o f good and bad deeds, images that are fixed in repeated collocations. It is appropriate to ask why ethical problems in homilies for children are discussed in a schematic and stereotypical way. It may result ffom the genre features of the homily, in which a sacred text is input, or may result ffom an over simplified image o f the child’s world, which preachers have. To explain this problem it would be useful to analyze the language of other types o f sermons and the language o f religious oducation. actualization (reference to the contemporary listener’s situation). Regarding explanation there is a great creativity in the authors o f sermons, whereas actualization is very schematic, especiall) in respect to ethical problems, presented on the example o f linguistic images o f good and bad deeds, images that are fixed in repeated collocations. It is appropriate to ask why ethical problems in homilies for children are discussed in a schematic and stereotypical way. It may result ffom the genre features of the homily, in which a sacred text is input, or may result ffom an over simplified image o f the child’s world, which preachers have. To explain this problem it would be useful to analyze the language of other types o f sermons and the language o f religious oducation.  

Schlagworte:

religious style, text structure, collocation, sermon, homily

Adamek Z., 1992, Homiletyka, Tarnów.
  Google Scholar

Bartmiński J., 1985, Stereotyp jako przedmiot lingwistyki. - M. Basaj (red.), Z problemów frazeologii polskiej i słowiańskiej III, Warszawa, s. 25--53.
  Google Scholar

Bartmiński J., 1990, Kolekcja w strukturze tematycznej tekstu ustnego. - T. Dobrzyńska (red.), Tekst w kontekście, Wrocław, s. 155-174.
  Google Scholar

Chlebda W., 1991, Elementy frazematyki, Opole.
  Google Scholar

Grochowski M., 1978, Wprowadzenie do opisu wyliczenia jako zasady budowy tekstu, „Pamiętnik Literacki” LXIX, z. 3, s. 131-147.
  Google Scholar

Lewek A., 1980, Współczesna odnowa kaznodziejstwa, Warszawa.
  Google Scholar

Łysy H., 1993, Kazanie katechizmowe czy homilia w kościelnej posłudze słowa? —W. Przyczyna (red.), Z zagadnień współczesnej homiletyki, Kraków, s. 61-96.
  Google Scholar

Mandler J. M., 2004, Opowiadania, skrypty i sceny: aspekty teorii schematów, Kraków.
  Google Scholar

Matuszczyk B., 1999, Retoryka Kościoła dziś - siedem grzechów głównych" współczesnego kaznodziejstwa. — E. Laskowska (red.), Skuteczność słowa w działaniach politycznych i społecznych, Bydgoszcz, s. 123—134.
  Google Scholar

Mikołajczak B., 1973, Analogia w teologii. — F. Gryglewicz, R. Łukaszyk, Z Sułowski (red.), Encyklopedia katolicka, t. 1, Lublin, s. 498-509.
  Google Scholar

Okopień-Sławińska A., 1988, Loci communes. —J. Sławiński (red.), Słownik terminów literackich, Wrocław, s. 261-262.
  Google Scholar

Przyczyna W., 1994, Kazanie iako słowo Boże. - W. Przyczyna (red.), Fenomen kazania, Kraków, s. 48 -66.
  Google Scholar

Sieradzka-Mruk A., 2003, Odbiorca jako czynnik kształtujący wypowiedź (na przykładzie kazań dla dzieci), Kraków.
  Google Scholar

Sieradzka-Mruk A., 2007, Parafrazy czytań biblijnych w kazaniach dla dzieci. - ks. P. Bortkiewicz, S. Mikołajczak i M. Rybka (red.), Język religijny dawniej i dziś III, Poznań, s. 346-352.
  Google Scholar

Siwek G., 1992, Przepowiadać skuteczniej. Elementy retoryki kaznodziejskiej, Kraków.
  Google Scholar

Siwek G., 1997, Homilie obrzędowe, Kraków.
  Google Scholar

Taylor J.R., 2002, Gramatyka kognitywna, Kraków.
  Google Scholar

Wojtak Maria, 2004, Styl religijny w perspektywie genologicznej. - S. Mikołajczak i T. Węcławski (red.), Język religijny dawniej i dziś, Poznań, s. 104 113.
  Google Scholar

Zawisławska M., l q98, Rama interpretacyjna jako narzędzie analizy tekstu. - J. Bartmiński, B. Boniecka (red.), Tekst. Analizy i interpretacje, Lublin, s. 35—44.
  Google Scholar


Veröffentlicht
2020-12-13

##plugins.themes.libcom.cytowania##

Sieradzka-Mruk, A. (2020). Zasada analogii w homiliach kierowanych do odbiorcy dziecięcego. Stylistyka, 21, 335–346. Abgerufen von https://czasopisma.uni.opole.pl/index.php/s/article/view/3022

Authors

Agnieszka Sieradzka-Mruk 

Statistics

Downloads

Keine Nutzungsdaten vorhanden.


Lizenz

1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).

2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.

3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.

4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:

a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,

b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,

c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie  CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).

d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.

5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.

6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.

7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.


Am häufigsten gelesenen Artikel dieser/dieses Autor/in