Styl dedykacji rękopiśmiennej a czas
Maria Krauz
Résumé
The article gives analysis of author’s manuscript dedications inscribed predominantly on the title page. The dedication is a short text, closed in terms of content and composi- tion, in which author ascribes his/her work. The basie pattem of dedicatory formula inclu- des: a name of addressee, a reąuest for reception and a signature of addresser.On one hand dedicatory formulae as the typical minimal texts, serving a polite function of a language, retain continuity and permanence of some of the structures (a few linguistic conventions are repeated); on the other they are distinguished by individual, original mo- difications conceming mainly well thought out and elaborated forms in comparison with minimal pattem.The stylistic form of a dedication depends largely on the relation between addresser and recipient, sociol status of interlocutors, type of relations, the choice of functional style, situation in which the action is performed, the time of formation is less important.Even thought contemporary dedications are characterized by morę straightforward way of addressing recipient, diversity of occasions and spontaneity, they still retain so- lemn naturę of statement.
Mots-clés :
text, style, dedication, manuscript dedicationRéférences
Fac K., Dedykacje rękopiśmienne w księgozbiorze Stanisława Pigonia w Bibliotece Głównej WSP w Rzeszowie, „Rocznik Naukowo-Dydaktyczny WSP w Krakowie” 1987, z. 110. Prace Bibliotekoznawcze 4, s. 59-83.
Gorzkowski A., 2003, List dedykacyjny Filipa Kallimacha-Buonaccorsiego. — Retoryka a tekst literacki, red. M. Hanczakowski, J. Niedźwiedź, Kraków, s. 10-22.
Kowalik K., 2001, Adresat i autor w strukturze tekstów dedykacyjnych, „Prace Filologiczne”, t. XLVI, Warszawa, s. 355-363.
Krauz M., Kształt stylistyczny i wyznaczniki gatunkowe dedykacji rękopiśmiennej (w druku).Kubiszyn-Mędrala Z., 2001, Zwroty adresatywne w polskiej telewizji w latach siedemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, „Język Polski” LXXXI, z. 3.
Marcjanik M., 2000, Polska grzeczność językowa, Kielce (wyd. II poprawione).
Mayenowa M. R., Werpachowska A., O sentencji jako początku tekstu lirycznego. — Teoria tekstu. Zbiór studiów, red. T. Dobrzyńska, Wrocław 1986, s. 9-16.
Ocieczek R., 1967, Kształt literacki listu dedykacyjnego w „Officina ferraria”. — Roździeńskiego, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Katowicach”, z. 4, s. 61-73.
Ocieczek R., 1977, O listach dedykacyjnych literatów polskich XVII w., „Ruch Literacki”, z. 6.
Pisarkowa K., 1979, Jak się tytułujemy i zwracamy do drugich, „Język Polski” LIX, z. 1.
Przybylska R., 2001, Czy w języku polskim istnieje osobna kategoria adresatywów? - Język w komunikacji, t. 1, red. G. Habrajska, Łódź.
Rękopiśmienne dedykacje autorskie w księgozbiorze Ossolineum, zebrał i opracował J. Długosz, Wrocław 1967.
Skubalanka T., 1993, O rozwoju stylów językowych, „Stylistyka” II, s. 5-13.Sławiński J. (red.), 2002, Słownik terminów literackich, wyd. IV, Wrocław.
Tomiczek E., 1983, System adresatywny współczesnego języka polskiego i niemieckiego, „Acta Universitatis Wratislavientis” nr 730, Wrocław.
Trzynadlowski J., 1967, O dedykacji. - Rękopiśmienne dedykacje autorskie w księgozbiorze Ossolineum, zebrał i opracował J. Długosz, Wrocław, s. 5-15.
Zaręba L„ 1981, Formy zwracania się do osób drugich w języku polskim i francuskim, „Język Polski” LXI, z. 1-2.
Authors
Maria KrauzStatistics
Téléchargements
Licence
(c) Tous droits réservés Stylistyka 2007
Ce travail est disponible sous licence Creative Commons Attribution - Pas d’Utilisation Commerciale - Partage dans les Mêmes Conditions 4.0 International.
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
Articles les plus lus par le même auteur ou la même autrice
- Maria Krauz, Wartości i wartościowanie w dedykacjach rękopiśmiennych. Stabilność czy zmienność systemu aksjologicznego? , Stylistyka: Vol. 27 (2018): Styl i aksjologia
