Nazwy telewizyjnych programów sportowych z komponentem wartościującym (na przykładzie stacji Canal+ Sport)
Аннотация
The purpose of this article is to look at the names of TV sports programmes through the prism of values and valuation. Research methods developed both in onomastics and axiology were used. An attempt was made to answer the questions: What axiologically characterized elements are the components of the names of sports programs? What values do their creators refer to? Which names – for their direct or indirect values – are more common? The study is based on the typology of ultimate values proposed by Jadwiga Puzynina. The research basis is the names of television programs on the Canal+ Sport Channel. The analyzed medionyms most often include references to vital and feeling values. Much less frequently the creators of medionym refer to cognitive, customary or moral values. Few names contain a value-primar component, while the vast majority are definitional or connotative value words. In
the studied propria, value measures from different levels of language are used. Positive axiologization dominates.
Ключевые слова:
axiology, Canal Sport, medionym, names of sports programmes, valuesБиблиографические ссылки
Banach A., 2020, Miłość niejedno ma imię – nazwy stron miłośników sportu na portalu Facebook. – Medialne oblicza sportu, red. K. Burska, B. Cieśla, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 9–19.
Google Scholar
Burska K., 2022, Nazwy audycji w internetowych stacjach radiowych o tematyce sportowej. – Sport. Język, społeczeństwo, kultura, red. S. Skuza, L. Zieliński, Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, s. 59–76.
Google Scholar
CANAL+ Polska, br, https://corporate.pl.canalplus.com (dostęp: 29.08.2023).
Google Scholar
Gałkowski A., 2007, Komponent wartościujący w sloganach i nazwach firmowych. – Antynomie wartości. Problematyka aksjologiczna w językoznawstwie, red. A. Oskiera, Łódź: Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna, s. 139–162
Google Scholar
Historia Canal+, 2005, https://reporterzy.info/25,historia_canal_plus.html (dostęp:31.08.2023).
Google Scholar
Kałasznik M., 2016, Nazwy programów telewizyjnych z udziałem celebrytów – próba analizy semantyczno-pragmatycznej, „Prace Językoznawcze”, XVIII/3, s. 65–76.
Google Scholar
Kaszewski K., 2015, Nazwa stacji radiowej jako składnik audycji radiowej, „Studia Medioznawcze”, 2(69), s. 107–119.
Google Scholar
Kmieć N., 2014, Kwadrans po ósmej, Najsztub pyta, Co z tą Polską? – czyli o mechanizmach tworzenia nazw programów publicystycznych słów kilka. – Kreatywność językowa w przestrzeni medialnej, red. K. Burska, B. Cieśla, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 219–230, https://doi.org/10.18778/7969-405-1.1
Google Scholar
Kopańko K., 2019, Canal+ wraca do korzeni. Oto blisko 25 lat historii marki w Polsce, https://spidersweb.pl/2019/09/canal-historia.html (dostęp: 31.08.2023)
Google Scholar
Krawczyk E., 2020, Produkt polityczny plus – budowa nazw własnych z członem plus i ich perswazyjna rola w dyskursie politycznym. – Słowo. Struktura – znaczenie – kontekst, red. E. Szkudlarek-Śmiechowicz, A. Wierzbicka, E. Olejniczak Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 175–188.
Google Scholar
Kurdupski M., Polsat Sport liderem kanałów sportowych, https://www.wirtualnemedia. pl/artykul/polsat-sport-tvp-sport-eurosport (dostęp: 30.08.20
Google Scholar
Łuc I., 2020, Leksyka religijna jako wartościujący komponent chrematonimii marketingowej, „Roczniki Humanistyczne”, LXVIII/6, s. 123–140, https://doi.org/10.18290/rh20686-7.
Google Scholar
Matusiak I., 2010, Element wartościujący w określeniach identyfikujących firmy. – Nazwy własne a społeczeństwo, t. 2, red. R. Łobodzińska, Łask: Oficyna Wydawnicza Leksem, s. 295–303.
Google Scholar
Naruszewicz-Duchlińska A., 2016, Onimiczna kreatywność translatorska w tytułach filmów i seriali, „Prace Językoznawcze”, XVIII/3, s. 147–158.
Google Scholar
Puzynina J., 1992, Język wartości, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Google Scholar
Rosłoń M., 2021, Mowa trawa 2:0. Słownik piłkarskiej polszczyzny, Warszawa: Ringier Axel Springer Polska.
Google Scholar
Skowronek K., Rutkowski M., 2004, Media i nazwy, Kraków: Lexis.
Google Scholar
Sport bez fikcji: Pocałunek śmierci, br, https://www.zaglebie.com/Aktualnosci/Inne/sport-bez-fikcji-pocalunek-smierci_n1967 (dostęp: 14.10.20
Google Scholar
Szczęk J., Kałasznik M., 2016, „Świat na talerzu” i „Masterchef” – nazewnicza onomastyka medialna w zakresie kulinariów, „Prace Językoznawcze”, XVIII/3, s. 179–190.
Google Scholar
Szkudlarek-Śmiechowicz E., 2022, Telewizja: polityka i rozrywka. O współczesnych dyskursach telewizyjnych, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Google Scholar
Tabisz A., 2012, Nazwy telewizyjnych programów edukacyjnych dla dzieci. – Jednotlivé a všeobecné v onomastike, red. M. Ološtiak, Prešov: Univerzitná knižnica Prešovskej univerzity v Prešove, s. 351–359.
Google Scholar
Telemagazyn, https://www.telemagazyn.pl (dostęp: 26.09.2023).
Google Scholar
Waszakowa K., 2005, Przejawy internacjonalizacji w słowotwórstwie współczesnej polszczyzny, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Google Scholar
Waszakowa K., 2019, Internacjonalizacja w słowotwórstwie polszczyzny przełomu XX i XXI wieku jako przykład jednostronnych kontaktów językowych, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, 75, s. 179–193, https://doi.org/10.5604/01.3001.0013.6620.
Google Scholar
Zarębski R., 2012, Rzeczownikowe prefiksy obcego pochodzenia w historii języka polskiego, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, https://doi.org/10.18778/7525-708-3.
Google Scholar
Statistics
Скачивания
Лицензия
Copyright (c) 2024 Stylistyka
Это произведение доступно по лицензии Creative Commons «Attribution-NonCommercial-ShareAlike» («Атрибуция — Некоммерческое использование — На тех же условиях») 4.0 Всемирная.
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
