Sylwa szlachecka jako archiwum pamięci i źródło wzorów stylistycznych
Abstrakt
Noble sylva undoubtedly constitutes a special type of writing in the 17th and 18th centuries and is referred to by the researchers as the noble archive of memory. It preserves the most important traces that build the historical, state, family, cultural and literary (etc.) identityfor the community. At the same time, noble sylva, acting as a model, is for the then nobility a special erudite source of good style, understood as stabilised, conventional, and therefore typical and readable for the recipients of occasional literature.
##semicolon##
noble sylva##common.commaListSeparator## usefulness##common.commaListSeparator## erudition##common.commaListSeparator## style##common.commaListSeparator## memory##submission.citations##
Borawski S., 1995, Tradycja i perspektywy. Przeszłość i przyszłość nauki o dziejach języka polskiego, Wrocław.
Google Scholar
Borawski S., 2000, Wprowadzenie do historii języka polskiego. Zagadnienia historiozoficzne, Warszawa.
Google Scholar
Cybulski M., 2005, Obyczaje językowe w dobie średniopolskiej. – Rozprawy o historii języka polskiego, red. S. Borawski, Zielona Góra, s. 149–211.
Google Scholar
Gajda S., 1993, Gatunkowe wzorce wypowiedzi. – Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Wrocław, s. 255–268.
Google Scholar
Halbwachs M., 1979, Społeczne ramy pamięci, przeł. M. Król, Warszawa.
Google Scholar
Hirszowicz M., Neyman E., 2001, Społeczne ramy niepamięci, „Kultura i Społeczeństwo”, t. XLV, nr 3–4, s. 23–48.
Google Scholar
Kobielska M., 2010, Pamięć zbiorowa w centrum nowoczesności. Ujęcie Jeffreya K. Olicka, „Teksty Drugie”, nr 6, s. 179–194.
Google Scholar
Kowalski P., 2000, Theatrum świata wszystkiego i poćciwy gospodarz, Kraków.
Google Scholar
Kozłowski J., 1991, Erudycja jako typ poznania. Lata rozkwitu (XVII – pierwsza połowa XVIII w.) i lata upadku (druga połowa XVIII w.). Stan badań i horyzonty poznawcze, „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”, 36/2, s. 3–20.
Google Scholar
Kula M., 2002, Nośniki pamięci historycznej, Warszawa. Maciejewski J., 1994, Literatura okolicznościowa i użytkowa (zamiast wstępu), „Napis”, z. 1, s. 3–10.
DOI: https://doi.org/10.18318/napis.1994.1.1
Google Scholar
Partyka J., 1995, Rękopisy dworu szlacheckiego doby staropolskiej, Warszawa.
Google Scholar
Pawlak W., 2012, De eruditione comparanda in humanioribus. Studia z dziejów erudycji humanistycznej w XVII wieku, Lublin.
Google Scholar
Ricoeu P., 2006, Pamięć – historia – zapomnienie, przeł. J. Margański, Kraków
Google Scholar
Roszak S., 2004, Archiwa sarmackiej pamięci. Funkcje i znaczenie rękopiśmiennych ksiąg silva rerum w kulturze Rzeczypospolitej XVIII wieku, Toruń.
Google Scholar
Roszak S., 2012, Koniec świata sarmackich erudytów, Toruń.
Google Scholar
Saryusz-Wolska M., 2009, Pamięć zbiorowa i kulturowa. Współczesna perspektywa niemiecka, Kraków.
Google Scholar
Wiśniewska H., 1994, Kulturalna polszczyzna XVII wieku, Lublin.
Google Scholar
Wojtak M., 1996, Styl w perspektywie struktury tekstu (wybrane zagadnienia na przykładzie tekstów sylw). – Styl a tekst, red. S. Gajda, M. Balowski, Opole, s. 177–185.
Google Scholar
Wojtak M., 2006, Gatunek w formie kolekcji a kolekcja gatunków. – Poznańskie Spotkania Językoznawcze, t. XV, red. Z. Krążyńska, Z. Zagórski, Poznań, s. 143–152.
Google Scholar
Zabrocki L., 1963, Wspólnoty komunikatywne w genezie i rozwoju języka niemieckiego, Wrocław.
Google Scholar
Zachara M., 1985, Twórca – odbiorca sylw szlacheckich w XVII wieku. – Publiczność literacka i teatralna w dawnej Polsce, red. H. Dziechcińska, Warszawa.
Google Scholar
##libcom.statistics##
##plugins.generic.usageStats.downloads##
##submission.license##
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
