Humorous and Non-Humorous Stories - Are There Differences in Frame-Based Reception?
Abstrakt
Problem doboru kryteriów, które pozwalałyby odróżnić elementy humorystyczne od pozostałych elementów tekstu jest często pomijany przez badaczy humoru, mimo że jest problemem zasadniczym. Artykuł stanowi próbę porównania opowiadań humorystycznych i niehumorystycznych w oparciu o proponowane konstrukty mentalne, zwane ramami postaci {character frames'), które mogą ułatwić sformułowanie różnic w odbiorze tych typów tekstów. Konstrukty te są postulowane jako przydatne zarówno przy analizie postaci fikcyjnych jak i rzeczywistych.
Po przedstawieniu dwóch alternatywnych klasyfikacji opowiadań humorystycznych i porównaniu podejścia ściśle tekstualnego (Attardo) i podejścia nastawionego na odbiorcę (Chłopicki), opisane jest narzędzie analizy, czyli rama postaci. Przy jej pomocy przeanalizowane są następnie fragmenty trzech opowiadań, dwóch humorystycznych, Germans at meat K. Mansfield i Gertrude the governess S. Leacocka oraz jednego nie- humorystycznego The German boy R. Butlina.
Na podstawie tej analizy, proponuje się do dalszej dyskusji w środowisku humoro- logicznym następujące wnioski. Cechami charakterystycznymi opowiadań humorystycznych widocznymi w ramach postaci są: obecność opozycji skryptowych i łańcuchów opozycji, obecność dużej liczby inferencji (większej niż przy opowiadaniach niehumo- rystycznych) oraz dużej liczby oryginalnych (nieprzetworzonych w trakcie analizy) fragmentów tekstu w ramach (to zwykle partie humorystyczne tekstu, które silnie opierają się na frazeologii tekstu).
##submission.citations##
Attardo S., 2001, Humorous Texts: A Semantic and Pragmatic Analysis, "Humor Research" 6. Berlin, New York: Mouton de Gruyter.
Attardo S. and Chabanne J.Ch., 1990, Jokes as text-type, „Humor: International Journal of Humor Research” 5 (1-2), 165-76.
Attardo S. and . Raskin V, 1991, Script theory revis(it)ed: Joke similarity andjoke representation model, „Humor: International Journal of Humor Research” 4 (3-4), 293-347.
Butlin R., 1987, The German boy. In: Jones, Esmor (ed.), „British Short Stories of Today”, London: Penguin Books. 18-22.
Chłopicki W., 1997b, An approach to the analysis of verbal humor in short stories, „Humor: International Journal of Humour Research” 10 (3), 333-47.
Chłopicki W., 2000, Linguistic analysis of humour in short stories. - Gajda, Stanislaw and Dorota Brzozowska (eds.), Świat humoru, Opole: Uniwersytet Opolski, 513-24.
Chłopicki W., 2001, [in print], Interdyscyplinarna analiza humoru w tekstach literackich: rozumienie a interpretacja (na przykładzie opowiadań). - Zając Joanna (ed.). Humor w kulturze - Kultura Humoru, Tarnów: Wyd. Talia.
Leacock S., 1983, Gertrude the governess: or simple seventeen. — Richler, Mordecai (ed.) The Best of Modern Humor. New York: Alfred Knopf. 1-8.
Mandler J.M., 1984, Story, Scripts, and Scenes: Aspects of Schema Theory. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Mansfield K., 1990, Germans at meat. — Craig, Patricia (ed.) The Penguin Book of British Comic Stories: An Anthology of Humorous Stories from Kipling and Wodehouse to Beryl Bainbridge and Julian Barnes. London: Penguin Books. 96-9.
Raskin V., 1985a , Semantic Mechanisms of Humor, Dordrecht: Reidel.
##libcom.statistics##
##plugins.generic.usageStats.downloads##
##submission.license##
##submission.copyrightStatement##
##submission.license.cc.by-nc-sa4.footer##
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
