Opublikowane: 2019-12-23

Otwartość na dialog międzyreligijny ‒ psychologiczne uwarunkowania i procesy

Dariusz Krok , Przemysław Król
Studia Oecumenica
Dział: Dialogi ekumeniczne i międzyreligijne
DOI https://doi.org/10.25167/so.1353

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest określenie psychologicznych uwarunkowań i procesów, które odgrywają kluczową rolę w budowaniu i rozwijaniu otwartości na dialog międzyreligijny. Dwa czynniki decydują o stylu prowadzenia dialogu międzyreligijnego: cechy osobowości (ugodowość i otwartość na doświadczenie) oraz postawy religijne (dojrzała religijność). Formują one atmosferę tolerancji, która jest szczególnie ważna w dialogu, gdyż tworzy wolność religijną, która jest niezbędnym warunkiem dialogu międzyreligijnego. Skuteczność dialogu międzyreligijnego zależy od obecności czynników osobistych i grupowych, które określają jego ostateczny charakter, np. prawdziwa autonomia motywacji religijnej, umiejętność różnicowania zasadniczych i peryferyjnych elementów religii lub autentyczność przekonań religijnych związana z zaangażowaniem. W wielu sytuacjach wymienione czynniki wchodzą we wzajemne interakcje, które wpływają na finalne formy dialogu międzyreligijnego.

Słowa kluczowe:

otwartość; dialog międzyreligijny; osobowość; postawy religijne; procesy dialogowe.

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Krok, D., & Król, P. (2019). Otwartość na dialog międzyreligijny ‒ psychologiczne uwarunkowania i procesy. Studia Oecumenica, 19, 291–308. https://doi.org/10.25167/so.1353

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.