Jednym z istotnych zadań Kościoła w porządku doczesnym jest troska o dzieło stworzenia i samego człowieka, a czasami wręcz obrona ludzkości przed zagrożeniami, wyzwolonego od jakichkolwiek odniesień etyczno-moralnych, postępu technicznego. Troska o wspólny dom nie jest tyko domeną Kościoła katolickiego, również inne kościoły i wspólnoty chrześcijańskie – podobnie jak i inne religie, dokonują refleksji nad zagadnieniami związanymi z degradacją środowiska ludzkiego i naturalnego (LS, 7). Celem artykułu jest próba dostrzeżenia i analizy ekumenicznych impulsów papieża Franciszka w kontekście całościowej ekologii, uwzgledniającej wzajemne powiązania różnych wymiarów rzeczywistości. Dlatego w trakcie rozważań są prezentowane najpierw papieska diagnoza kryzysu społeczno-ekologicznego (1); propozycje działań ukierunkowanych na rozwój ekologii integralnej (2), a następnie zaproszenie do dialogu w trosce o wspólny dom (3). Podstawą dla prowadzonych analiz są dwa papieskie dokumenty: encyklika Laudato si’ (LS) i posynodalna adhortacja apostolska Querida Amazonia (QA).
Pobierz pliki
Zasady cytowania