##plugins.themes.libcom.datePublished##: 2020-12-23

Apokatastaza według Miłosza. Teologia sensu i nadziei

Jerzy Szymik
Studia Oecumenica
Sekce: Problematyka ogólnoekumeniczna
DOI https://doi.org/10.25167/so.1996

Abstrakt

 

Spór o „nadzieję zbawienia dla wszystkich” był (jest?) jedną z najciekawszych debat teologii przełomu XX i XXI wieku. Popularnie – choć z uproszczeniem – funkcjonuje on jako spór o apokatastazę (greckie: odnowienie). Czesław Miłosz w swoim dziele literackim stosuje pojęcie apokatastsis, jednak wyraźnie w znaczeniu nie tyle „nadziei na puste piekło”, co nadziei na ostateczne spełnienie wszechrzeczywistości. Jest to dla niego nic innego jak biblijny szyfr sensu – „nieprzepadania szczegółów” (jak pisze) w Bogu i ocalenie tak człowieka, jak świata.

##plugins.themes.libcom.download_files##

##plugins.themes.libcom.cit_rules##

Szymik, J. (2020). Apokatastaza według Miłosza. Teologia sensu i nadziei. Studia Oecumenica, 20, 147–155. https://doi.org/10.25167/so.1996

##plugins.themes.libcom.share##


##plugins.themes.libcom.BOCookieBarText##