Publié le: 2016-12-31

Przysposobienie ze wskazaniem: ocena z perspektywy katolickiej i luterańskiej

Piotr Kroczek
Studia Oecumenica
Rubrique: Zagadnienia ekumeniczno-prawne
DOI https://doi.org/10.25167/so.3294

Résumé

Sejmowa Komisja Polityki Społecznej i Rodziny zgłosiła projekt ustawy, który wprowadza nowy typ przysposobienia do polskiego prawa – „przysposobienie ze wskazaniem”. Ogólnie mówiąc, ten rodzaj przysposobienia pozwala rodzicom na wskazanie przysposabiających. Wybór rodziców jest, o ile inne przepisy nie stanowią inaczej, wiążący dla sądu. Celem artykułu jest analiza tej nowej instytucji prawnej w perspektywie teologii i prawa Kościoła rzymskokatolickiego i Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczpospolitej Polskiej. Wniosek jest taki, że proponowana ustawa jest zgodna z nauką i dyscypliną prawną obu tych Kościołów. Należy zauważyć, że jest miejsce na postulat de lege ferenda, aby lista kandydatów na przysposabiających była rozszerzona i zawierała także rodziców chrzestnych. Rodzice chrzestni bowiem wydają się być bardzo odpowiednimi kandydatami na przysposabiających. Po pierwsze, to rodzice biologiczni dziecka samodzielnie wskazują rodziców chrzestnych, a po drugie, zarówno katolickie, jak luterańskie regulacje prawne stawiają przed chrzestnymi wysokie wymagania, w wyniku czego są oni dobrze ocenionymi i starannie wybranymi osobami.

Télécharger des fichiers

Règles de citation

Kroczek, P. (2016). Przysposobienie ze wskazaniem: ocena z perspektywy katolickiej i luterańskiej. Studia Oecumenica, 16, 467–481. https://doi.org/10.25167/so.3294

##plugins.themes.libcom.share##


##plugins.themes.libcom.BOCookieBarText##