Eucharystia i Trójca Święta: Asepkt liturgiczny

Janusz Stanisław Królikowski

doi:10.25167/ls.2122

Veröffentlicht am: 2020-12-17

Bd. 56 Nr. 2 (2020)

Eucharystia i Trójca Święta

Janusz Stanisław Królikowski

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Rubrik: Liturgia

https://doi.org/10.25167/ls.2122

Asepkt liturgiczny

Abstract

Wiara chrześcijańska opiera się na tajemnicy Trójcy Świętej, dlatego stanowi ona także niezastąpione światło dla odpowiedniego rozumienia poszczególnych prawd wiary. Dotyczy to także Eucharystii. Nowy Testament, zwłaszcza Ewangelia św. Jana, bardzo jasno ukazuje więzi zachodzące między Trójcą Świętą i Eucharystią. Tradycja nowotestamentowa znalazła swoje przedłużenie w teologii, a w najwyższym stopniu jest ona obecna w modlitwach eucharystycznych. W artykule zostają wydobyte niektóre aspekty trynitarne tajemnicy Eucharystii, aby wskazać na dalsze możliwości pogłębienia tej tajemnicy oraz bardziej integralnego włączenia jej w wiarę i doświadczenie chrześcijańskie.

Am häufigsten gelesenen Artikel dieser/dieses Autor/in

Janusz Stanisław Królikowski, „Detronizacja” Jezusa Chrystusa Króla w odnowionej liturgii Kościoła? , Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars: Bd. 61 Nr. 1 (2023): LitS

Dateien herunterladen

Krolikowski LitS 56 (Język Polski)

Zitierregeln

Królikowski, J. S. (2020). Eucharystia i Trójca Święta: Asepkt liturgiczny. Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars, 56(2), 21–38. https://doi.org/10.25167/ls.2122

Zitiert von / Teilen

Literaturhinweise

II Sobór Watykański, Konst. Lumen gentium.
II Sobór Watykański, Konst. Gaudium et spes.
II Sobór Watykański, dekret Presbyterorum ordinis.
Alonso Schökel Luis 1988. L’Eucaristia. Milano: Ancora.
Augustyn, De Trinitate: PL 42.
Augustyn, In Ioannis Evangelium tractatus: PL 35.
Balthasar Hans Urs von. 1976. Duch chrześcijański. Tłum. Z. Włodkowa. Paris: Éditions du Dialogue.
Bernadot Marie-Vincent. 1949. Od Eucharystii do Trójcy Przenajświętszej. Tłum. M. P. Czaplińska. Kielce 1949 (org. De l’Eucharistie à la Trinité, Paris 1919).
Bobrinskoy Boris. 1992. Communion du Saint-Esprit. Bégrolles-en-Mauges: Abbaye de Bellefontaine.
Carle Paul-Laurent. 1981. Le sacrifice de la Nouvelle Alliance. Consubstantiel et transsubstatiation. De l‘Incarnation à l’Eucharistie. Bordeaux: Taffard.
Corbon Jean. 2009. Les lieux de communion. Liturgie et oecuménisme. Paris: Cerf.
Cyryl Jerozolimski. 2000. Katechezy przedchrzcielne i mistagogiczne. Tłum. W. Kania. (Biblioteka Ojców Kościoła, 14). Kraków.
Czaja Andrzej. 1997. Jedna osoba w wielu osobach. Pneumatologiczna eklezjologia Heriberta Mühlena. Opole: Uniwersytet Opolski. Wydział Teologiczny.
Ferraro Giuseppe. 1996. Il Paraclito, Cristo, il Padre nel quarto Vangelo. Città del Vaticano: Libreria Eduitrice Vaticana.
Giraudo Cesare. 1989. Eucaristia per la Chiesa. Prospettive teologiche sull’eucaristia a partire della «lex orandi». Roma–Brescia: Morcelliana-Gregorian University Press.
Glaeser Zygfryd. 2005. Eucharystia jako wydarzenie w jedności Ducha Świętego. W Wspólna Eucharystia – cel ekumenii. Red. P. Jaskóła, R. Porada. (Ekumenizm i Integracja, 12). Opole: Redakcja Wydawnictw Wydzialu Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 253-264.
Jankowski Augustyn. 1997. Biblijna teologia przymierza. Kraków: Wydawnictwo Benedyktynów.
Kilmartin Edward J. 1988. Christian Liturgy: Theology and Practice. I. Systematic Theology of Liturgy. Kansas City: Sheed & Ward.
Klinger Jerzy. 1969. Geneza sporu o epiklezę. Eschatologiczny a memorialny aspekt Eucharystii w kanonie pierwszych wieków. Warszawa: Chrześcijańska Akademia Teologiczna.
Léon-Dufour Xavier. 2006. Il Pane della Vita. Bologna: EDB.
Mędala Stanisław. 2001. Chrystologia Ewangelii św. Jana. Kraków: Instytut Teologiczny Ksieży Misjonarzy.
Mühlen Heribert. 1967. Una Mystica Persona. Die Kirche als das Mysterium der Identität des heiligen Geistes in Christus und den Christen. Eine Person in Vielen Personen. München: Ferdinand Soningh.
Paprocki Henryk (wybór, wstęp, przekład i przypisy). 1988. Wieczerza Mistyczna. Anafory eucharystyczne chrześcijańskiego Wschodu. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.
Rahner Karl. 1964. Schriften zur Theologie. T. 4: Neuere Schriften. Einsiedeln–Zürich–Köln: Benziger.
Rogowski Roman E. 1986. Światłość i tajemnica. Z problematyki teologii egzystencjalnej. Katowice: Księgarnia św. Jacka.
Schlier Heinrich. 1971. La fine del tempo. Brescia: Paideia.
Tillard Jean Marie R. 1968. „L’Eucharistie et le Saint-Esprit”. Nouvelle Revue Théologique 100: 363-387.
Tillard Jean Marie R. 1992. Chair de l’Église, chair du Christ. Aux sources de l’ecclésiologie de communion. Paris: Cerf.
Tomasz z Akwinu, Summa theologiae.
Triacca Achille. 2011. Lo Spirito Santo nella liturgia e nella vita della Chiesa. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana.
Valentini Donato. 2017. Lo Spirito Santo. La Chiesa e l’uomo. Studi di ecclesiologia e di ecuemnismo. Roma: LAS.
Wolff Hans W. 1993. Antropologia dell’Antico Testamento, Brescia: Queriniana. Google Scholar