Opublikowane: 2024-06-21

Obecność i działanie Ducha Świętego w znakach liturgicznych sakramentu święceń prezbiteratu

Dariusz Kwiatkowski
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dział: Liturgia
DOI https://doi.org/10.25167/ls.5530

Abstrakt

Artykuł ukazuje liturgiczne znaki obecne w sakramencie święceń w stopniu prezbiteratu, które ukazują obecność i działanie Ducha Świętego. Epikleza, obecna w modlitwie święceń, najbardziej wyraża się w sposób widoczny w geście nałożenia rąk biskupa na głowę święconego prezbitera. Poza tym działanie Ducha Świętego należy widzieć w milczeniu, które towarzyszy nałożeniu rąk. Milczenie jest przestrzenią działania Ducha Świętego. Obdarowanie Duchem Świętym wskazuje również obrzęd namaszczenia rąk prezbitera olejem krzyżma świętego. Namaszczenie oznacza szczególny sposób uczestnictwa prezbitera w kapłaństwie Chrystusa. Prezbiterzy namaszczeni Duchem Świętym są powołani do uświęcania ludu chrześcijańskiego oraz do składania Bogu ofiary. Do znaków epikletycznych należy także zaliczyć pocałunek pokoju. W liturgii sakramentu święceń można go porównać do pieczęci, która potwierdza przyjęcie nowych współpracowników do wspólnoty Kościoła oraz wprowadzenie ich w posługiwanie. Każdy prezbiter namaszczony Duchem Świętym i upodobniony do Chrystusa jest powołany do przekazywania wiernym daru Ducha, którym jest pokój. Obecni na liturgii święceń prezbiterzy przekazują pocałunek pokoju, aby w ten sposób powitać nowo wyświęconych członków prezbiterium, w którym panuje Duch miłości i pokoju.

Słowa kluczowe:

Duch Święty, sakrament święceń, prezbiterat, włożenie rąk, milczenie, namaszczenie rąk, pocałunek pokoju

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Kwiatkowski, D. (2024). Obecność i działanie Ducha Świętego w znakach liturgicznych sakramentu święceń prezbiteratu. Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars, 63(1), 65–79. https://doi.org/10.25167/ls.5530
Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.