Obrzęd nałożenia paliusza metropolitom - historia i teologia

Karol Litawa

UKSW – WSD w Łodzi; Instytut Teologiczny – Łódź; UPJPII

Resumen

Nazwa „paliusz” pochodzi od łacińskiego słowa pallium, które oznacza płaszcz. To pas z białej wełny noszony na ramionach, będący elementem stroju liturgicznego metropolitów. Zakładany jest na ornat i opuszczany końcami na piersi i plecy. Ozdobiony jest wyszytymi sześcioma czarnymi równoramiennymi krzyżami, trzema szpilkami, zakończony również czarnymi, jedwabnymi fragmentami. Noszony jest wyłącznie jako element stroju liturgicznego, mający podkreślić funkcję i władzę metropolity w zgromadzeniu oraz jego łączność ze Stolicą Apostolską. Liturgiczny obrzęd nałożenia paliusza przeżywał w historii – od wczesnego średniowiecza do czasów współczesnych, różne modyfikacje, by w 2015 r. przyjąć obecny kształt. Obrzęd poświęcenia i nałożenia paliusza każdemu metropolicie uświadamia pasterskie obowiązki wobec powierzonych mu owiec. Jest widocznym symbolem jedności, znakiem komunii i więzi miłości ze Stolicą Apostolską oraz wezwaniem do ewangelicznego męstwa.

Palabras clave:

paliusz, obrzęd nałożenia paliusza, modlitwa poświęcenia paliusza, teologia paliusza, liturgia


Publicado
2018-10-31

##plugins.themes.libcom.cytowania##