Семья и воспитание детей в религиозном дискурсе архиепископа Симферопольского и Крымского Луки
Sažetak
During four decades of his service in the Church, Valentin Felixovich Voino-Yasenetsky (Archbishop Luke of Simferopol and Crimea) delivered numerous sermons, most of which were recorded. Later, they began to appear in the form of publications and became the object of research by representatives of various scientific disciplines. In his sermons, apart from other issues, the preacher paid special attention to the family and education of the younger generation. This article is an attempt to analyze the religious discourse of the Archbishop, using the example of the sermon “On the family and education of children”, delivered by him on 13 October 1947. The author of the sermon adheres to the traditional point of view on marriage and raising children. And this can be confirmed not only by the texts of his sermons, but also by the lifepath the preacher took himself. In this text, Archbishop Luke, in the classical tradition of quotations from the Bible, expresses his attitude towards the issues raised and offers solutions to them. If we take into account the processes going on in the modern world (new views on the institution of marriage, devaluation of marriage and the family, the reluctance of parents to take care of their own children, shifting of responsibility for raising children to other people or state institutions and organizations), it should be noted that, despite the fact that the sermon was delivered more than 70 years ago, it has not lost its relevance and can serve as a reference book for spouses and parents, as revealed by the analysis of the preacher’s discourse. Taking into account the peculiarities of the analyzed genre, the author of this article attempts to look at the text of the sermon from the theolinguistic perspective and, consequently, applies the theolinguistic approach in the process of its analysis and description.
Ključne riječi:
Valentin Felixovich Voino-Yasenetsky, Archbishop Luke, sermon, family, education, linguistic means, theolinguistic approach, religious discourse##submission.citations##
Arkhiyepiskop Averkiy (Taushev), 2001, Rukovodstvo po gomiletike, Moskva.
Google Scholar
Bobyreva Ye., 2007, Religioznyy diskurs: tsennosti, zhanry, strategii (na materiale pravoslavnogo veroucheniya): avtoref. diss. … doktora filol. nauk, Volgograd.
Google Scholar
Chikovani T., 2016, Yazykovaya lichnost’ pravoslavnogo propovednika kak znachimyy lingvoformat religioznogo diskursa (na materiale propovedi Arkhiyepiskopa Simferopol’skogoi Krymskogo Luki (Voyno-Yasenetskogo) „Pechal’ yazhe po boze i pechal’ mirskaya”), „Nauchnyy rezul’tat”, seriya: Voprosy teoreticheskoy i prikladnoy lingvistiki, No 1 (7), t. 2, s. 72–75.
Google Scholar
Gadomskaya G., 2019, Otrazheniye lichnosti propovednika v gomileticheskom nasledii Valentina Feliksovicha Voyno-Yasenetskogo (Arkhiyepiskopa Simferopol’skogo i Krymskogoluki). – Nastoyashcheye i budushcheye stilistiki: sb. nauch. st. Mezhdunar. nauch. konf. (13–14 maya 2019 g.), nauch. red. Ye. Vartanova; otv. red. N. Klushina, S. Barysheva, Moskva, s. 112–119.
Google Scholar
Gadomskiy A., 2004, O lakunakh v sisteme lingvisticheskoy nauki: problema vzaimodeystviya yazyka i religii, „Kul'tura narodov Prichernomor'ya”, No 49, t. 1, s. 164–167.
Google Scholar
Girich A., protoiyerey, 2011, Sluzheniye svyatitelya Luki (Voyno-Yasenetskogo) na Tambovskoy kafedre (1944–1946 gg.): Diplomnaya rabota po predmetu „Istoriya Russkoy Tserkvi”, Moskva. URL: https://sluzhenie.tomsk.ru/texts/Tambov. pdf (date of access: 25.09.2019).
Google Scholar
Katunin Yu., Zakharov M., 1997, V. F. Voyno-Yasenetskiy – chelovek-legenda, „Kul'tura narodov Prichernomor'ya”, No 1, s. 151–159.
Google Scholar
Khlebda V., 2001, Desakralizatsiya i resakralizatsiya bibleyskoy frazeologii v russkoy pechati poslednego desyatiletiya, „Studia Rossica Posnaniensia”, No 29, s. 123–130.
Google Scholar
Loseva T., 2008, Metafora v rechevom prostranstve propovedi, „Universitetskiye chteniya”, nr 7. URL: http://www.pglu.ru/ lib/ publications/University_Reading/2008/VII/ uch_2008_VII_00031.pdf. (date of access: 10.10.2019).
Google Scholar
Marushchak V., protodiakon, 2007, Svyatitel'-khirurg. Zhitiye arkhiyepiskopa Luki (Voyno-Yasenetskogo), Moskva.
Google Scholar
Maslova V., 2018, Osnovy sovremennoy lingvistiki, Vitebsk.
Google Scholar
Nikolayeva N., Kuz’min S., 2010, Ratnaya simvolika v drevneslavyanskom perevode Pesni Pesney: opyt teolingvisticheskogo analiza, „Uchenyye zapiski Kazanskogo universiteta”, t. 152, kn. 6, s. 45–52.
Google Scholar
Popova V., 2010, Spetsifika eticheskoy mysli V. F. Voyno-Yasenetskogo, „Vestnik Kostromskogo gosudarstvennogo universiteta im. N. A. Nekrasova”, t. 16, No 1, s. 167–170.
Google Scholar
Popovskiy M., 2002, Zhizn’ i zhitiye Luki Voyno-Yasenetskogo, arkhiyepiskopa i khirurga, Sankt-Peterburg.
Google Scholar
Postovalova V., 2016, Naukao yazyke v svete ideala tsel’nogo znaniya: V poiskakh integral’nykh paradigm, Moskva.
Google Scholar
Prokhvatilova O., 2011, Vyrazitel’nyye sredstva sovremennoy pravoslavnoy propovedi, „Vestnik Volgogradskogo gosudarstvennogo universiteta”, seriya 2: Yazykoznaniye, No 1 (13), с. 7–13.
Google Scholar
Sklyarevskaya G. N., 2016, Leksika sovremennogo russkogo pravoslaviya: tolkovoentsiklopedicheskiy slovar’, Sankt-Peterburg.
Google Scholar
Vetelev A., svyashchennosluzhitel’, 1949, Gomiletika. Kurs akademicheskikh lektsiy po teorii i praktike tserkovno-pravoslavnogo propovednichestva, Moskva–Sergiyev Posad (Zagorsk), (na pravakh rukopisi).
Google Scholar
Zabavnikova Ye., 2016, Publitsistika arkhiyepiskopa Luki (professora V. F. VoynoYasenetskogo) v religiozno-politicheskom kontekste 1940–1950-kh gg.: diss.…kand. filol. nauk, Tambov.
Google Scholar
##libcom.statistics##
##plugins.generic.usageStats.downloads##
##submission.license##
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
