Metafora w dyskursie politycznym

Teresa Dobrzyńska




Апстракт

Metaphor is not infrequently madę use of in political discourse as a suggestive means of expressing a meaning and communicating assessments, that is, as an instrument of persu- asion rendering it possible to shape the recipients’ views, opinions and behaviours from the standpoint of interests of a specified political party or social group. This role is best served by metaphors with a simple syntactic structure, highly conventionalised and em- ploying stereotypical content in their vehicle. In her description of metaphor’s me- aning-creating mechanism, the author emphasises the particular status of metaphoric pre- dicate that is suggested by the utterance’s sender and independently produced by the rece- iver using the metaphor vehicle’s connotation. The valuing so expressed is not subject to direct negation and so is quite powerful in terms of persuasiveness. Use of metaphors car- rying different valuing connotations whilst originating from a single notional field, as well as inventive witty transformation of the metaphor carrier practised in order to divert one’s attention from the evaluating content transferred by the same, can serve to neutrali- se an assessment being suggested by a metaphor. Ludic operations, often carried out on metaphors, enhance by themselves the persuasive power of utterances madę by politi- cians.

Клучни зборови:

metaphor, political discourse, persuasion, negation

Apresjan J., 1980, Semantyka leksykalna. Synonimiczne środki języka, Z. Kozłowska, A. Markowski, przekł., Warszawa.

Apresjan J., 1988, Pragmaticzeskaja informacija dla toLkowogo słowaria. - Pragmatyka i problemy intensjonalnosti, N.D. Arutiunowa, red., Moskwa, s. 7-14.

Bartmiński J., Panasiuk J., 2001, Stereotypy językowe. — Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Lublin, s. 371-395.

Black M., 1979, Morę About Metaphor -Metaphor and Thought, A. Ortony, red., Cambridge, s. 19-43.

Bralczyk J., 2003, O języku polskiej polityki lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Warszawa.

Daneś F., 1983, O nekterych typach semantickych relaci v textu. - Tekst i zdanie, T. Dobrzyńska, E. Janus, red., Wrocław, s. 43-65.

Dobrzyńska T., 1984, Metafora, Wrocław.Dobrzyńska T., 1994, Mówiąc przenośnie... Studia o metaforze, Warszawa.

Dobrzyńska T., 2008, Zabawy językowe jako forma perswazji w dyskursie publicznym, „Stylistyka” XVII, s. 185-199.

Fillmore Ch. J., 1977, Topics in Lexical Semantics. - Current Issues in Linguistic Theory, R.W. Cole, red., Bloomington-London.

Kloch Z., 2006, Odmiany dyskursu. Semiotyka życia publicznego w Polsce po roku 1989, Wrocław.

Korżyk K., 1992, Semantyka kognitywna —problemy i metody. (Kilka uwag natury filozoficznej). — Podstawy metodologiczne semantyki współczesnej. Seria: Język a kultura, t. 8, 1.

Nowakowska-Kempna, red., Wrocław, s. 57-69

Jordanskaja L., Mielczuk I., 1988, Konotacja w semantyce lingwistycznej i leksykografii. — Konotacja, J. Bartmiński, red., Lublin, s. 9-34

Lakoff G., Johnson M., 1980, Metaphors We Live by, Chicago; przekład polski: Metafory w naszym życiu, przeł. T.P. Krzeszowski, Warszawa 1988.

Mały słownik języka polskiego, S. Skorupka, H. Auderska, Z. Łapicka, red., Warszawa 1969.

Richards 1. A., 1936, The Philosophy of Metaphor, Oxford.

Ricoeur P., 1978, The Metaphorical Process as Cognition, Imagination and Feeling, “Critical lnquiry” 5, Autumn; przekład polski: Proces metaforyczny jako poznanie, wyobrażanie i odczuwanie, G. Cendrowska, przekł., „Pamiętnik Literacki” 1984, z. 2, s. 269-286.
##plugins.themes.libcom.download##


Објавено
2021-01-31

##plugins.themes.libcom.cytowania##

Dobrzyńska, T. (2021). Metafora w dyskursie politycznym. Stylistyka, 18, 65–84. Retrieved from https://czasopisma.uni.opole.pl/index.php/s/article/view/3514

##libcom.authors##

Teresa Dobrzyńska 

##libcom.statistics##

##plugins.generic.usageStats.downloads##

##plugins.generic.usageStats.noStats##


Дозвола

Авторско право(c) 2009 Stylistyka

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.

1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).

2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.

3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.

4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:

a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,

b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,

c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie  CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).

d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.

5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.

6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.

7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.