Augustyn, 1998, Państwo Boże, Kęty.
Auerbach E., 1968, Mimesis. Rzeczywistość przedstawiona w literaturze Zachodu, t.1, Warszawa.
Awierincew S., 1994, Bachtin, śmiech i kultura chrześcijańska, “Znak”, nr 9.
Bachtin. Dialog, język, literatura, 1983, red. E. Czaplejewicz, E. Kasperski, Warszawa.
Bachtin M., 1975, Twórczość Franciszka Rabelais 'go a kultura ludowa średniowiecza i renesansu, Kraków.
Bachtin M., 1970, Problemy poetyki Dostojewskiego, Warszawa.
Baibus S., Wstęp. - Bachtin M., 1975, Twórczość Franciszka Rabelais ’go a kultura ludowa średniowiecza i renesansu, Kraków.
Baibus S., 1993, Między stylami, Kraków.
Bieńkowski T., 2000, Teoria karnawalizacji a kultura ludowa. Teoria karnawalizacji. Konteksty i interpretacje, red. A. Stoff, A. Skubaczewska Pniewska, Toruń.
Camporesi P., 1994, Bauern, Priester, Possenreißer. Volkskultur und Kultur der Eliten im Mittelalter und in der frühen Neuzeit, Frankfurt am Main/New York.
Danek D., 1997, Bachtin i Freud. Sztuka rozumienia. Literatura i psychoanaliza, Warszawa.
Danek D., 1978, Bachtin i Freud, “Teksty”, nr 1.
Danek, D., 1987, Menipejskość »Dziadów« i Operetki, “Pamiętnik Literacki”, z. 1.
Danek, D., 1989, Mickiewiczowska i Gombrowiczowska miłość do menippei albo Dziady i Operetka i Mozart, “Twórczość”, z. 5.
DavisN. Z., Rytuały przemocy. Cz. 1, “Odrodzenie i Reformacja w Polsce” 1985. cz.2“Od- rodzenie i Reformacja w Polsce” 1987.
Delumeau J.,1994, Grzech i strach. Poczucie winy w kulturze Zachodu XIII - XVIII w., Warszawa.
Delumeau J., 1986, Strach w kulturze ZachoduXIV- XVIIIw., Warszawa 1986.
Girard R., 1987, Kozioł ofiarny, Łódź
.
Girard R., 1993, Sacrum i przemoc, Poznań.
GoffLe J., 1987, Eine mehrdeutige Geschichte. Mentalitäten-Geschichte. Zur historischer Rekonstruktion geisitger Prozesse, hrsg. von U. Raulff, Berlin.
Greco-Kaufmann H., 1992, Kampf des Karnevals gegen die Fasten. Peter Breugels Gemälde und die Diskussion um Karneval und Lachkultur, “ Euphorien” 1992, H. 3.
Grochowski G., 1996, Scjentysta i guru, “Przegląd Humanistyczny”, z. 6.
Guriewicz A., 1987, Problemy średniowiecznej kultury ludowej, Warszawa 1987.
Gurjewitsch A., 1991, Bachtin und der Karneval. Zu Dietz-Rüdiger Moser: »Lachkultur des Mittelalters? Michael Bachtin und die Folgen seiner Theorie«, “Euphorion” H. 3/4.
Guriewicz A., 1994, Średniowieczny śmiech na tle strachu. Humor europejski, red. M. Abramowicz, D. Bertrand, T. Stróżyński, Lublin.
Guriewicz, A., 1997, Kultura i społeczeństwo średniowiecznej Europy. Exempla XIII wieku, Warszawa.
Gutowski M., 1973, Komizm w polskiej sztuce gotyckiej, Warszawa.
Hausmann F. R., 1991, Rabelais' Gargantua et Pantagruel als Quelle mittelalterlicher Fest und Spieltraditionen. Feste und Feiern im Mittelalter, hrsg. von D. Altenburg, J. Jar- nut, H.-H. Steinhof, Sigmaringen.
Hausmann F. R., 1996, Differente Lachkulturen? - Rabelais und Fischart. Differente Lachkulturen? Fremde Komik und ihre Übersetzung, hrsg. von T. Unger, B. Schultze, H. Turk, Tübingen.
Heers J., 1995, Święta głupców i karnawały, Warszawa.
Huizinga J., 1995, Jesień Średniowiecza, Warszawa.
Jennings L. B., Termin “groteska", “Pamiętnik Literacki”, z. 4.
Johnson L.P., 1990, Poets as Players - Theme and Variation in Late Medieval French Poetry, Stanford.
Jüttner, S.,1972, [recenzja z francuskiego przekładu pracy Bachtina o Rabelais’go, Paris 1970], “Romanistisches Jahrbuch”, 1972.
KaempfeA., 1969, Die Funktion der sowjetischen Literaturtheorie. Bachtin, M., 1969, Literatur und Karneval. Zur Romantheorie und Lachkultur, München.
Karasjew L., 199A, Antyteza śmiechu. Humor europejski, red. M. Abramowicz, D. Bertrand, T. Stróżyński, Lublin.
Kasperski E., 1995, Najnowsza bachtinologia, “Przegląd Humanistyczny” 1995, nr 4.
Klimowa G., 1994, Badania nad dorobkiem Bachtina w Rosji współczesnej, Ogród, nr 3.
Mencwel A., 2001, Kaliningrad moja miłość, “Gazeta Wyborcza, 7-8.04.2001.
Michałowska T., 2000, Średniowiecze, Warszawa.
Mieletinski E., 1981, Poetyka mitu, Warszawa.
Moser D.-R., 1986, Fastnacht-Fasching-Karneval. Das Fest der Verkehrten Welt, Graz - Wien - Köln.
Moser D.-R., 1990, Lachkultur des Mittelalter? Michael Bachtin und die Folgen seiner Theorie, “Euphorion” 1990, Hft. 1.
Moser D.-R., 1991a, Auf dem Weg zu neuen Mythen oder von der Schwierigkeit, falschen Theorien abzuschwören, “Euphorion” 1991, Hft 3/4.
Moser D.-R., 1991b, Fastnacht und Fronleichnam als Gegenefeste. Feste und Feiern im Mittelalter, hrsg. von D. Altenburg, J. Jarnut, H.-H. Steinhof, Sigmaringen.
Moser D.-R., 1993, Bräuche und Feste im christlichen Jahreslauf. Brauchformen der Gegenwart in kulturgeschichtlichen Zusammenhängen, Graz - Wien - Köln.
Moser D.-R., 1994, Schimpf oder Ernst? Zur fröhlichen Bataille über Michael Bachtins Theorie einer »Lachkultur des Mittelalters«. Sprachspiel und Lachkultur. Beiträge zur Literatur- und Sprachgeschichte, hrsg. von A. Bader u. a., Stuttgart.
Nährlich-Slateva E., 1991, Eine Replik zum Aufsatz von Dietz-Rüdiger Moser ‘‘Lachkultur des Mittelalter? ”, “Euphorion” 1991, Hft. 3/4.
Palmer J., 1994, Granice śmiechu. Humor europejski, red. M. Abramowicz, D. Bertrand, T. Stróżyński, Lublin.
Pawluczuk W., 1978, Żywioł i forma. Wstęp do badań empirycznych nad kułturą współczesną, Warszawa.
Shepherd D., 1993, Introduction: (Mis)RepresentingBakhtin. Bakhtin. CarnivałandOther Subjects. edited by D. Shepherd, Amsterdam - Atlanta.
Skubaczewska-Pniewska A., 2000, Teoria karnawalizacji Michała Bachtina. Teoria kar- nawalizacji. Konteksty i interpretacje, red. A. Stoff, A. Skubaczewska Pniewska, Toruń.
Stoff A., 2000, Dlaczego karnawalizacja? Teoria karnawalizacji. Konteksty i interpretacje, red. A. Stoff, A. Skubaczewska Pniewska, Toruń.
Tazbir J., 1993, Okrucieństwo w nowożytnej Europie, Warszawa
Teoria karnawalizacji. Konteksty i interpretacje, 2000, red. A. Stoff, A. Skubaczewska-Pniewska, Toruń.
Taranienko, Z., 1973, Filozofia karnawału, “Literatura na Świecie”, z. 6.
Teubner B., 1988, Karneval als radikaler Dissens, “Merkur” Hft. 6
Teubner B., 1993, Zur Schreibkunst eines Zirkusreiters: Karnevaleske Erzählen im "Goldenen Esel” des Apuleius und die Sorge um sich in der antiken Ethik. Karnevaleske Phänomene in antiken und nachantiken Kulturen und Literaturen, Hrsg S. Döpp, Trier.
Unger T., 1996, Differente Lachkulturen? Eine Einleitung. Differente Lachkidturen? Fremde Komik und ihre Übersetzung,hrsg. von T. Unger, B. Schultze, H.Turk, Tübingen.
Woźny A., 1993, Bachtin. Między marksistowskim dogmatem a formacją prawosławną. Nad studium o Dostojewskim, Wrocław.
Ziomek J., 1976, Renesans, Warszawa.
Zybertowicz A., 1998, MY - “pogubieńcy”, “Teksty Drugie”, z. 4.
Żyłko B., 1987, Polska recepcja Bachtina, “Zeszyty Naukowe Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Gdańskiego. Filologia Rosyjska”.
Żyłko B., 1994a, Bachtin w Rosji (popieriestrojce), “Przegląd Humanistyczny”, z. 6.
ZyłkoB., 1994b, Czy Bachtinwziąl sięz prawosławia? (Na marginesie książki Ałeksandra Woźnego), “Ogród” nr 3.
Żyłko B., 1994c, Michaił Bachtin. W kręgu fdozofli języka i literatury, Gdańsk.
Google Scholar