Głównym celem opracowania koncentruje się będzie na rozpoznaniu wartości interpretacyjnej i wnioskowej migracji wewnętrznych na pobyt stały z uwzględnieniem ich kierunku. Analizowane dane obejmują okres 2002–2017 a pochodzą z internetowej bazy danych Demografia GUS. W opracowaniu dokonano rozpoznania zjawiska migracji wychodząc od ujęcia ogółem, przez ujęcie klasyczne, ostatecznie do ukazania wielkości i kierunków przemieszczeń. Ukazując wielkość i kierunki przemieszczeń posługiwano się sumaryczną, wartością migracji w badanym okresie. Podejście to określono mianem „agregatowego”. Pozwoliło ono na identyfikację zlewni i obszarów atrakcyjności migracyjnej. Jakkolwiek obszary te są silnie zbliżone co do ich rozciągłości przestrzennej to zróżnicowane ze względu na wielkość i zasięg głównych strumieni migracji. Migracje wewnętrzne na pobyt stały jawią się jako dobry identyfikator urbanizacji stref podmiejskich i kształtowania powiązań funkcjonalnych miasto–obszar wiejski–miasto.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.