Opublikowane: 2020-12-23

Apokatastaza według Miłosza. Teologia sensu i nadziei

Jerzy Szymik
Studia Oecumenica
Dział: Problematyka ogólnoekumeniczna
DOI https://doi.org/10.25167/so.1996

Abstrakt

 

Spór o „nadzieję zbawienia dla wszystkich” był (jest?) jedną z najciekawszych debat teologii przełomu XX i XXI wieku. Popularnie – choć z uproszczeniem – funkcjonuje on jako spór o apokatastazę (greckie: odnowienie). Czesław Miłosz w swoim dziele literackim stosuje pojęcie apokatastsis, jednak wyraźnie w znaczeniu nie tyle „nadziei na puste piekło”, co nadziei na ostateczne spełnienie wszechrzeczywistości. Jest to dla niego nic innego jak biblijny szyfr sensu – „nieprzepadania szczegółów” (jak pisze) w Bogu i ocalenie tak człowieka, jak świata.

Słowa kluczowe:

teologia, literatura, apokatastaza, nadzieja, zbawienie, sens, ostateczne spełnienie

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Szymik, J. (2020). Apokatastaza według Miłosza. Teologia sensu i nadziei. Studia Oecumenica, 20, 147–155. https://doi.org/10.25167/so.1996

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.