Opublikowane: 2023-10-27

Liturgiczne zastosowanie świętego myronu (krzyżma) w tradycji bizantyjskiej. Namaszczenia w sakramencie chrztu i bierzmowania

Przemysław Nowakowski
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dział: Liturgie Orientu
DOI https://doi.org/10.25167/ls.5034

Abstrakt

Artykuł ukazuje rodzaje różne zastosowań krzyżma (świętego myronu) w liturgii Kościoła prawosławnego. Przedstawione są najpierw szczególne miejsce i znaczenie krzyżma (myronu) w liturgii tradycji bizantyjskiej. Autor omawia następnie ewolucję bizantyjskich namaszczeń chrzcielnych (przedchrzcielne i pochrzcielne) w kontekście wpływów syryjskiej tradycji liturgicznej.  Szczególną uwagę zwraca na namaszczenie krzyżmem (myronem), które w obrządku bizantyjskim pełni rolę sakramentu bierzmowania (miropomazanie).  Ukazuje namaszczenia myronem na różnych częściach ciała i towarzyszące im modlitwy, na przykładzie dawnej praktyki Cerkwi rosyjskiej (XVII wiek). Na koniec podjęta została próba sformułowania liturgicznej teologii ciała ludzkiego, wyłaniająca się z tej wschodniej praktyki wielu namaszczeń w obrzędach bierzmowania.

Słowa kluczowe:

liturgia, tradycja bizantyjska, Duch Święty, krzyżmo, myron, chrzest, bierzmowanie, miropomazanie, namaszczenia chrzcielne, modlitwy, ciało, teologia

Zasady cytowania

Nowakowski, P. (2023). Liturgiczne zastosowanie świętego myronu (krzyżma) w tradycji bizantyjskiej. Namaszczenia w sakramencie chrztu i bierzmowania. Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars, 61(1), 121–137. https://doi.org/10.25167/ls.5034

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.