W stronę badań nad tytułami albumów fonograficznych: tzw. albumy eponimiczne
Résumé
Proper names selected for musical albums are constantly changing. Certain consensus in the naming nomenclature was reached in the 1960s so that now most album names contain an ideonym and a name of a musical group. However, some names are eponymous in the sense that a name of a musical group serves as a title of an album. This is more typical of debut albums as it aids the new musical groups in reaching a wider audience. The article analyses the issue from a more complex perspective, as the selection of such a title is not always driven by the need to reduce the number of proper names. Other issues are also raised in the paper, including the difficulties related to the selection of a proper name for a musical album as well as the influence of musical genre on the naming tendencies.
Mots-clés :
ideonyms, artiphonym, proper names of musical groups, phonographic albumRéférences
Bijak U., 2017, Transonimizacja, czyli „wędrówki nazw”, „Folia Onomastica Croatica”, 26, s. 1–14.
DOI: https://doi.org/10.21857/mzvkptz139
Google Scholar
Chlebda W., 2005, Szkice o skrzydlatych słowach. Interpretacje lingwistyczne, Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.
Google Scholar
Chlebda W., 2010, Nieautomatyczne drogi dochodzenia do reproduktów wielowyrazowych. – Na tropach reproduktów. W poszukiwaniu wielowyrazowych jednostek języka, red. W. Chlebda, Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, s. 15–35.
Google Scholar
Clayton D., 2015, [książeczka CD] Bad Company: Bad Company, Rhino Records, R2 547485.
Google Scholar
Czernek P., 2018, Nazewnictwo muzyczne jako dział onomastyki. Założenia wstępne, „Tarnowskie Dialogi Naukowe”, 1, s. 97–107.
Google Scholar
Czeszewski M., Foremniak K., 2011, Ludzie i miejsca w języku. Słownik frazeologizmów eponimicznych, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Google Scholar
Dolgins A., 2019, The Big Book Of Rock & Roll Names. How Arcade Fire, Led Zeppelin, Nirvana, Vampire Weekend and 532 Other Bands Got Their Names, New York: Abrams Image.
Google Scholar
Dorobek A., 2001, Rock – problemy, sylwetki, konteksty (szkice z estetyki i socjologii rocka), Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy „Świadectwo”.
Google Scholar
Gałkowski A., 2017, Chrematonimia w kulturze współczesnej, „Onomastica”, LXI/1, s. 55–71.
DOI: https://doi.org/10.17651/ONOMAST.61.1.4
Google Scholar
Gałkowski A., 2018, Definicja i zakres chrematonimii, „Folia Onomastica Croatica”, 27, s. 1–14.
DOI: https://doi.org/10.21857/mwo1vcz00y
Google Scholar
Ghazal N., 2017, Prawo do fonogramu w świetle ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Warszawa: Wolters Kluwer.
Google Scholar
Gradowski M., Konert-Panek M., 2012, O Queen II na dwa głosy. Słowno-muzyczne wizualizacje grupy Queen. – Unisono w wielogłosie, t. 3: Rock a korespondencja sztuk, red. R. Marcinkiewicz, Sosnowiec: Wydawnictwo GAD Records, s. 46–68.
Google Scholar
Gradowski M., Marcinkiewicz R., 2022, Sięgnij, nastaw, przewiń, słuchaj. Nośniki dźwięku jako przedmiot badań nad muzyką popularną, „Kultura Współczesna”, 3 (119), s. 10–18.
Google Scholar
Iwanowska A., 2012, Nazwy współczesnych kabaretów. Między nadawcą a odbiorcą, „Onomastica”, LVI, s. 197–210.
Google Scholar
Kominek M., 1986, Zaczęło się od fonografu…, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne.
Google Scholar
Kosyl C., 1982, Warianty i ekwiwalenty nazw własnych, „Poradnik Językowy”, 4, s. 213–221.
Google Scholar
Królikowski W., 1997, Polski rock. Przewodnik płytowy. A–K, Warszawa: Res Publica Press.
Google Scholar
Królikowski W., 1998, Polski rock. Przewodnik płytowy. L–Ż. Suplement A–K, Warszawa: Res Publica Press.
Google Scholar
Lech-Kirstein D., 2016, Onomastyka literacka a onomastyka stylistyczna, „Stylistyka”, XXV, s. 457–466.
DOI: https://doi.org/10.25167/Stylistyka.25.2016.28
Google Scholar
MacAlpine T., 2011, [książeczka CD] Tony MacAlpine: Tony MacAlpine, Favored Nations, FN2730-2.
Google Scholar
Marcinkiewicz R., 2013, Bilety wizytowe, listy miłosne… po raz pierwszy. Ile albumów ma w dorobku Dream Theater? – Unisono w wielogłosie, t. 4: Rock a media, red. R. Marcinkiewicz, Sosnowiec: Wydawnictwo GAD Records, s. 35–52.
Google Scholar
Marcinkiewicz R., 2020a, Polska eponimia biblijna: Sodoma. Od urbonimu starożytnego miasta do sodomawirusa, „Stylistyka”, XXIX, s. 213–233.
DOI: https://doi.org/10.25167/Stylistyka29.2020.13
Google Scholar
Marcinkiewicz R., 2020b, Wydrzycki, onimia, dyskografia. – Czesław Niemen i jego płytowe dzieła 3, red. P. i E. Chlebowscy, Lublin: Wydawnictwo KUL, s. 73–88.
Google Scholar
Marcinkiewicz R., 2021, Leksykograf u podnóża rockowej wieży Babel. Muzyka popularna a słowniki nazw własnych, „Kultura Współczesna”, 2 (114), s. 10–18.
Google Scholar
Ocieczek R., 1990, O różnych aspektach badań literackiej ramy wydawniczej w książkach dawnych. – O literackiej ramie wydawniczej w książkach dawnych, red. R. Ocieczek, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 7–19.
Google Scholar
Rychlewski M., 2003, O wielokodowości rocka. – A po co nam rock. Między duszą a ciałem, red. W. J. Burszta, M. Rychlewski, Warszawa: Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, s. 65–81.
Google Scholar
Shuker R., 2002, Popular Music. The Key Concepts, London–New York: Routledge.
DOI: https://doi.org/10.4324/9780203010327
Google Scholar
Świerczyńska D., 1999, Polski pseudonim literacki, wyd. II zmien. i rozszerz., Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Google Scholar
Weiss W., 2000, Wielka rock encyklopedia: A–E, Warszawa: Res Publica Press.
Google Scholar
Wolański A., 2000, Słownik terminów muzyki rozrywkowej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Google Scholar
Statistics
Téléchargements
Licence
(c) Tous droits réservés Stylistyka 2024
Ce travail est disponible sous licence Creative Commons Attribution - Pas d’Utilisation Commerciale - Partage dans les Mêmes Conditions 4.0 International.
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
Articles les plus lus par le même auteur ou la même autrice
- Radosław Marcinkiewicz, Polska eponimia biblijna: Sodoma. Od urbonimu starożytnego miasta do sodomawirusa , Stylistyka: Vol. 29 (2020): Styl i religia
