O wybranych translokacjach komunikacyjnych w dyskursie religijnym

Maria Wojtak



Аннотация

The article presents a characteristics of several contemporary communication phenomena transforming religious discourse in its Catholic version. The author understands discourse as the entirety of communication practices specific to a particular community of believers, which in the course of various interactions fixes and agrees relevant to this community content, preserves appropriate scenarios of communication behavior and rules for their completion by utterances and/or non-verbal means. The author emphasizes the peculiarity of the religious discourse that is open to transcendence. She limits the scope of the presented communication phenomena to the catechetical discourse, which now focuses on participation of the catechized people in the process of catechesis. The methods of catechesis should therefore take into account the spiritual needs of the believers. Catechesis formulated in this mode promotes communication experiments, especially the processes of movement, i.e. translocation of speech genres from the secular to sacred realm. According to the author these translocations are accomplished in new genre forms that maintain the memory of their basic genre code, but at the same time are subject to processes of transformation conducive to the creation of new genre patterns. Some of them do not have genre identifiers in the form of special names and are only a beginning of new conventions. Such status is attributed by the author to evangelization visiting card analyzed in the article. Some of them gain names and create a series that preserves the innovative principles of the genre. As an example, the author discusses messages called the heaventels. They are an adaptation of the SMS convention for simulated (stylized) communication of God as the sender to the man. Translocations are favourable to launching of the adaptation processes and formation of genre duplicates that make the input (secular) genre form more capacious and communicatively catchy.

Ключевые слова:

discourse, religious discourse, catechetical discourse, speech genre

Balcerzan E., 2000, W stronę genologii multimedialnej. – Genologia dzisiaj, red. W. Bolecki, I. Opacki, Warszawa, s. 86–101.
  Google Scholar

Balcerzan E., 2007, Nowe formy w pisarstwie i wynikające stąd porozumienia. – Polska genologia literacka, red. D. Ostaszewska, R. Cudak, Katowice, s. 252–268.
  Google Scholar

Draguła A., 2005, Czy istnieje młodzieżowa odmiana języka religijnego? – Język religijny dawniej i dziś, t. II, red. S. Mikołajczak, ks. T. Węcławski, Poznań, s. 88–93.
  Google Scholar

Draguła A., 2008, Transgresja języka – o Bogu po świecku. Na podstawie wybranych tekstów młodzieżowych. – Język katechezy, red. R. Przybylska, W. Przyczyna, Tarnów, s. 213–223.
  Google Scholar

Draguła A., 2012, Copyright na Jezusa. Język, znak, rytuał między wiarą a niewiarą, Warszawa.
  Google Scholar

Gajda S., red., 2005, Przewodnik po stylistyce polskiej, Opole.
  Google Scholar

Grześkiewicz E., 2016, Modlitwa indywidualna w analizie genologicznej, Kraków.
  Google Scholar

Krzempek M., 2006, SMS jako genologiczne signum temporis, „Stylistyka” XV, s. 362–367.
  Google Scholar

Makuchowska M., 2008, Polski dyskurs religijny – tradycja i zmiana. – Język polski w europejskiej przestrzeni kulturowo-językowej, red. S. Gajda, Opole, s. 282–374.
  Google Scholar

Malinowska E., 2004, Napisz do mnie przez telefon – od epistoły do SMS-a. – Gatunki mowy i ich ewolucja, t. II, Tekst a gatunek, red. D. Ostaszewska, Katowice, s. 193–197.
  Google Scholar

Misiaszek K., 2008, Charakter języka katechezy. – Język katechezy, red. R. Przybylska, W. Przyczyna, Tarnów, s. 52–69.
  Google Scholar

Młyńska E., 2008, Język a podstawowe modele katechezy. – Język katechezy, red. R. Przybylska, W. Przyczyna, Tarnów, s. 70–94.
  Google Scholar

Nocoń J., 2013, Styl dydaktyczny – styl dyskursu dydaktycznego. – Przewodnik po stylistyce polskiej. Style współczesnej polszczyzny, red. E. Malinowska, J. Nocoń, U. Żydek-Bednarczuk, Kraków, s. 111–139.
  Google Scholar

Nowak M., 2015, „Lekarstwo dla wszystkich”. O sposobach uczenia i propagowania modlitwy. – Człowiek, zjawiska i teksty kultury w komunikacji społecznej, red. M. Karwatowska, R. Litwiński, A. Siwiec, Lublin, s. 203–216.
  Google Scholar

Panasiuk J., Zimny R., 2007, Wizytówka – tekst czy nie-tekst? – Gatunki mowy i ich ewolucja, t. III, Gatunek a odmiana funkcjonalna, red. D. Ostaszewska, Katowice, s. 116–129.
  Google Scholar

Przybylska R., Przyczyna W., 2005, Komunikacja w Kościele współczesnym. Bariery i pomosty. – Bariery i pomosty w komunikacji językowej Polaków, red. J. Bartmiński, U. Majer-Baranowska, Lublin, s. 213–232.
  Google Scholar

Szafrański A., Zapała F., 1983, [hasło] Ewangelizacja.–Encyklopedia katolicka, t. 4, red. R. Łukaszyk, L. Bieñkowski, F. Gryglewicz, Lublin, k. 1436–1439.
  Google Scholar

Wilkoń A., 2002, Spójność i struktura tekstu, Kraków.
  Google Scholar

Wojtak M., 2009, Polimorficzność stylu religijnego we współczesnej polszczyźnie. – Język religijny dawnej i dziś, t. V, red. ks. P. Bortkiewicz, S. Mikołajczak, M. Rybka, Poznań, s. 115–125.
  Google Scholar

Wojtak M., 2010, Dyskurs religijny w mediach. Próba rekonesansu. – Dyskurs religijny w mediach, red. D. Zdunkiewicz-Jedynak, Tarnów, s. 14–22.
  Google Scholar

Wojtak M., 2011, Współczesne modlitewniki w oczach językoznawcy. Studium genologiczne, Tarnów.
  Google Scholar

Wojtak M., 2013, Przeobrażenia języka religijnego w ostatnim siedemdziesięcioleciu – zarys problematyki. – 70 lat współczesnej polszczyzny. Zjawiska. Procesy. Tendencje. Księga Jubileuszowa dedykowana Profesorowi Janowi Mazurowi, red. A. Dunin-Dudkowska, A. Małyska, Lublin, s. 311–340.
  Google Scholar

Wojtak M., 2014a, Język nasz ojczysty w religijnej sferze komunikacyjnej (wybrane zagadnienia). – Język nasz ojczysty. Zbiór studiów, red. B. Taras, Rzeszów, s. 103–119.
  Google Scholar

Wojtak M., 2014b, Wartości w wywiadzie – wartość wywiadu. – Współczesne media. Wartości w mediach. Wartości mediów, t. 2, Wartości mediów, red. I. Hofman, D. Kępa-Figura, Lublin, s. 225–239.
  Google Scholar

Wojtak M., 2015a, Modlitewnik jako lekarstwo. Analiza genologiczna, „Roczniki Humanistyczne KUL”, T. LXIII, z. 6, s. 241–261.
  Google Scholar

Wojtak M., 2015b, Gdy „między” jest w środku, czyli o przenikaniu się konwencji gatunkowych w konkretnych tekstach (na przykładzie przekazów prasowych). – Gatunki mowy i ich ewolucja, t. V, red. D. Ostaszewska, J. Przyklenk, Katowice, s. 82–93.
  Google Scholar

Wojtak M., 2015c, Kulturowe uwikłania współczesnego dyskursu (stylu) religijnego – zarys problematyki, „Stylistyka” XXIV, s. 55–74.
  Google Scholar

Wojtak M., 2016a, O dyskursie religijnym, jego osobliwościach i przeobrażeniach.– Dyskurs i jego odmiany, red. B. Witosz, K. Sujkowska-Sobisz, E. Ficek, Katowice, s. 71–85.
  Google Scholar

Wojtak M., 2016b, Okowy konwencji i modna innowacyjność (na przykładzie współczesnych modlitewników). – Konwencja i kreacja w tekstach kultury, red. M. Karwatowska, R. Litwiński, A. Siwiec, Lublin, s. 193–216.
  Google Scholar

Woźny A., red., 2003, Translokacje i transpozycje w mediach, Wrocław.
  Google Scholar

Zając M., 2010, [hasło] Nowa Ewangelizacja. – Encyklopedia katolicka, t. 14, Lublin, k. 13–14.
  Google Scholar

Zdunkiewicz-Jedynak D., 2007, Język w polskim Kościele katolickim początku XXI wieku: przegląd najważniejszych zjawisk. – Język polski jako narzędzie komunikacji we współczesnym świecie, red. J. Mazur, M. Rzeszutko-Iwan, Lublin, s. 115–129.
  Google Scholar

Zwiefka-Chwałek A., 2003, Słowo elektroniczne. Strategie werbalne w epoce nowych mediów. – Translokacje i transpozycje w mediach, red. A. Woźny, Wrocław, s. 15–67.
  Google Scholar


Опубликован
2020-01-10

##plugins.themes.libcom.cytowania##

Wojtak, M. (2020). O wybranych translokacjach komunikacyjnych w dyskursie religijnym. Stylistyka, 27, 47–63. https://doi.org/10.25167/Stylistyka27.2018.4

Authors

Maria Wojtak 

Statistics

Скачивания

Данные скачивания пока недоступны.


Лицензия

1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).

2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.

3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.

4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:

a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,

b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,

c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie  CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).

d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.

5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.

6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.

7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.


Наиболее читаемые статьи этого автора (авторов)

1 2 3 4 5 > >>