Abstrakt

Teologia sukcesu jest zagadnieniem kłopotliwym dla chrześcijaństwa ewangelikalnego i pentekostalnego, co najmniej z dwóch perspektyw. Po pierwsze, z jednej strony wpływa na nauczanie wielu kaznodziei, którzy stosują to podejście teologiczne aby pozyskać nowych wiernych, z drugiej jest bardzo mocno krytykowana przez ważnych teologów ewangelikalnych, którzy ujmują ją jako poważną herezję, zwodzącą wielu chrześcijan. Ponadto, jest przedmiotem głębokich pytań teologicznych podnoszonych z samego jądra wiary chrześcijańskiej i  dotyczących delikatnej równowagi pomiędzy wyzwaniem Jezusa do niesienia krzyża i błogosławieństwami z Kazania na Górze. Najczęstszą ramą badawczą, w której interpretuje się teologię sukcesu jest ujmowanie jej jako zniekształcenie kluczowych założeń teologii ewangelikalnej. Artykuł przedstawia zwięzły zarys teologii sukcesu, dążąc do odpowiedzi na następujące pytania badawcze: Czym jest teologia sukcesu? Jakie są jej korzenie? Jakie są jej kluczowe założenia? Jakie zarzuty są jej stawiane z perspektywy teologii ewangelikalnej? W celu odpowiedzi na powyższe pytania dokonano analizy literatury ewangelikalnej.