Abstract

Zagadnienie ciągłości i zmiany w Kościele ściśle łączy się z problemem kultury i pytaniem, jak dalece chrześcijaństwo ma podejmować dialog z kulturą ludzką. Kultura w życiu społecznym pełni fundamentalną rolę, obejmując systemy wartości, idei, wzorów zachowań i norm, przez które człowiek rozpoznaje rzeczywistość. Misja Kościoła, by być zrozumiała i skuteczna, musi więc dokonywać się w kulturze, wykorzystując tworzoną przez nią rzeczywistość symboliczną. Dlatego też Kościół powołany jest do uczestnictwa w kulturze, wykorzystując ją jako narzędzie ewangelizacji i ujmując ją jednocześnie jako zadanie. Kultura, jako rzeczywistość społeczna, podobnie jak społeczeństwa jest w ciągłym ruchu i podlega ciągłym przemianom. W konsekwencji więc, Kościół musi dostosowywać swą misję do zmieniających się warunków. Ciągłość jest więc spleciona ze zmianą, w ten sposób, że zmiany Kościoła zapewniają ciągłość jego misji. Jako rzeczywistość teandryczna, Kościół podąża więc ku Królestwu Bożemu przez historię i kultury