Pierwszymi osobami, które stają wobec płciowości dziecka, są jego rodzice. To oni muszą pomóc mu dookreślić: „Kim jestem?”, „Kim się czuję?”, „Kim chcę być?”. Tymczasem człowiek posiada co najmniej kilka rodzajów płci: płeć somatyczną, psychiczną i społeczną, genetyczną, gonadalną, genitalną i hormonalną. Poszczególne elementy płciowości człowieka oddziałują na siebie, wzmacniając, utwierdzając bądź zaprzeczając jeden drugiemu. Co więcej, tworzą one pewną „mozaikę”, decydującą o tym, że każdy człowiek jest nieco inny. I choć wydaje się, że rodzice mają niewielki wpływ na kształtowanie się w okresie prenatalnym tożsamości płciowej swoich dzieci, to świadomość zachodzących procesów oraz odpowiedzialności międzypokoleniowej, wydaje się czynnikiem istotnym dla zdrowia bio, psycho, społecznego kolejnych generacji. Wspomniana odpowiedzialność zaś ukazuje rodzinę jako jeden z czynników wpływających na tożsamość płciową następnych pokoleń.
Niniejszy artykuł przedstawia proces kształtowania tożsamości płciowej w okresie prenatalnym z uwzględnieniem czynników nań wpływających. Podkreśla również wagę funkcjonowania osób w okresie prokreacyjnym na zdrowie psychoseksualne kolejnych pokoleń. Mam nadzieję, że stanowić będzie również powód do głębokiej zadumy nad tym nie tylko egzystencjalnym, ale i etyczno-moralnym tematem. Zadumy, która pozwoli na stworzenie własnego poglądu na kształtowanie się indywidualnej tożsamości płciowej. We współczesnym świecie mamy bowiem problem nie tylko z dookreśleniem czyjejś płci, ale i ustaleniem naszego stosunku do osób niewpisujących się w schemat „standardowej kobiety czy standardowego mężczyzny”.
Dateien herunterladen
Zitierregeln
English
Język Polski
Deutsch