Samuel: ostatni sędzia Izraela

Andrzej Sebastian Jasiński OFM

Uniwersytet Opolski

Abstrakt

Epokę Samuela poprzedziły czasy Sędziów, które ukazały krytyczny stan polityczny plemion Izraela w tamtych czasach. Powołanie przez Boga Samuela (1 Sm 3) rozpoczęło nową erę dla narodu wybranego. Eli, sprawując urząd sędziego i najwyższego kapłana, nie był w stanie zagwarantować jedności rozproszonym plemionom. Porażka w walce z Filistynami i utrata Skrzyni Przymierza dopełniły miary nieszczęścia.

Po dwudziestu latach życia w ukryciu Samuel wkracza na scenę historii biblijnej (1 Sm 7,2–13,24). Namaszcza on Saula z plemienia Beniamina na króla i w ten sposób zapoczątkowuje epokę monarchiczną w dziejach Izraela. Obowiązkiem króla było zjednoczenie rozproszonych plemion i stworzenie wystarczającej siły militarnej do pokonania Filistynów lub innych wrogów. Król cieszył się spodziewanymi sukcesami militarnymi, ale użył nadmiernego autorytetu, gdy uzurpował sobie kompetencje kapłana (1 Sm 13,13). Następnie nie podporządkował się heremowi, czyli nakazowi całkowitej eksterminacji ludu i żywego inwentarza Amalekitów (1 Sm 15,9). Takie postępowanie doprowadziło do odrzucenia Saula przez Jahwe, który wybrał innego sługę – Dawida. Samuel, posłuszny Jahwe, potajemnie namaścił Dawida w jego rodzinnym Betlejem na władcę (1 Sm 16,12). Dopóki żył Samuel, Izraelem rządził Saul, ale po śmierci proroka sytuacja uległa radykalnej zmianie. Ostateczna klęska przyszła ze strony Filistynów. Wtedy to Saul został zabity na górze Gilboa. Po śmierci króla władzę sprawował Dawid, który okazał się wybawcą ludu.

Misja Samuela została w końcu pomyślnie wypełniona. Udało mu się ustanowić władzę królewską w Izraelu, władzę, która okazała się niezbędna dla ocalenia narodu. Po nieszczęsnym królowaniu Saula nastał złoty czas rządów Dawida. Dawid stał się figurą Mesjasza, który miał przyjść, Jezusa Chrystusa.

Słowa kluczowe:

Księga Sędziów, Księgi Samuela, Saul, Samuel, Dawid, Stary Testament

Arnold P.M., Ramah, w: D.N. Freedman i in. (red.), The Anchor Bible Dictionary, t. 5, New York 1992, s. 613.
  Google Scholar

Born A. van den, Weippert M., Philister, w: H. Haag (red.), Bibel-Lexikon, Einsiedeln – Zürich – Köln 1951, s. 1379– 1382.
  Google Scholar

Bovon F., Das Evangelium nach Lukas (Lk 1.1–9.50), Neukirchen 1989.
  Google Scholar

Braulik G., Die Theorien über das Deuteronomistische Geschichtswerk, w: E. Zenger i in. (red.), Einleitung in das Alte Testament, Stuttgart 1995.
  Google Scholar

Bright J., Historia Izraela, Warszawa 1994.
  Google Scholar

Callaway J.A., Osiedlanie się w ziemi Kanaan, w: H. Shanks (red.), Starożytny Izrael. Od czasów Abrahama do zburzenia Jerozolimy przez Rzymian, Warszawa 1994.
  Google Scholar

Gasperis de F.R., Cominciando da Gerusalemme, Casale Manferrato 1997.
  Google Scholar

Gijay Y., Reflections on the Poetics of the Samuel Narrative. The Question of the Ark Narrative, „The Catholic Biblical Quarterly” 54 (1992), s. 221–230.
  Google Scholar

Heinisch P., Christus der Erlöser im Alten Testament, Graz 1955.
  Google Scholar

Huwiler E.F., Shunem, w: ABD, t. V.
  Google Scholar

Jankowski A., Biblijna teologia przymierza, Kraków 1997.
  Google Scholar

Jasiński A.S., Służcie Jahwe z weselem. Kyriologia starotestamentalna na tle środowiska biblijnego, Opole 1998.
  Google Scholar

Jelonek T., Biblijna historia zbawienia, Kraków 1987.
  Google Scholar

Klawek A., Hymn Anny, matki Samuela. Prawzór Maryjnego Magnificat, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 7 (1954), s. 1–4.
  Google Scholar

Lemaire A., Zjednoczone królestwo, w: H. Shanks (red.), Starożytny Izrael. Od czasów Abrahama do zburzenia Jerozolimy przez Rzymian, Warszawa 1994.
  Google Scholar

Maag V., Belija ‚al im Alten Testament, „Theologische Zeitschrift” 21 (1965), s. 287–299.
  Google Scholar

Perlman A.L., Asherah and Astarte in Old Testament and Ugaritic Literature, California 1978.
  Google Scholar

Peter M., Dzieje Izraela, Poznań 1996.
  Google Scholar

Rienecker F., Maier G., Kanaanar/Kanaaniter, w: F. Rienecker, G. Maier (red.) Lexikon zur Bibel, Wuppertal – Zürich 1994.
  Google Scholar

S. Schroer, Die Samuelbücher (NSK-AT 7), Stuttgart 1992.
  Google Scholar

Stachowiak L., Prorocy – słudzy słowa, Katowice 1980.
  Google Scholar

Stolz F., Das erste und zweite Buch Samuel, Zürich 1981.
  Google Scholar

Suchy J., Obietnica (επαγγελαια) rękojmią chrześcijańskiej nadziei według świętego Pawła, Lublin 1996.
  Google Scholar

Soggin J.A., Storia d’Israele, Brescia 1984.
  Google Scholar

Śliwa J., Sztuka i archeologia starożytnego Wschodu, Warszawa 1997.
  Google Scholar

Tschirschnitz A., Dzieje ludów biblijnych, Warszawa 1994.
  Google Scholar

Wénin A., Samuel et l’instauration de la monarchie (1 S 1–12). Une recherche littéraire sur le personnage, Paris 1988.
  Google Scholar

Willis J.T., Samuel versus Eli. Sam. 1–7, „Theologische Zeitschrift” 35 (1979), s. 201–221.
  Google Scholar

Zabłocka J., Historia Bliskiego Wschodu w starożytności, Wrocław 1982.
  Google Scholar

Zawiszewski E., Instytucje biblijne, Pelplin 1995.
  Google Scholar

Vaux de R., Les Institutions de L’Ancien Testament, t. 2, Paris 1991.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2021-07-17

Cited By / Share

Jasiński OFM, A. S. (2021). Samuel: ostatni sędzia Izraela. Scriptura Sacra, (21), 53–70. https://doi.org/10.25167/ScrS/4131

Autorzy

Andrzej Sebastian Jasiński OFM 

Statystyki

Downloads

Download data is not yet available.



Inne teksty tego samego autora

1 2 > >>